«Προσωπικά, προπονώ την ομάδα Κ-17 της ομάδας μας, τους Νέους Αθλητές Νίκης κι αν αναλογιστούμε πως, σε συνδυασμό με την πρώτη καραντίνα, τα παιδιά που απαρτίζουν αυτό το ρόστερ έχουν χάσει μία ολόκληρη αγωνιστική σεζόν, μπορεί να αποβεί μοιραίο, σε αγωνιστικό επίπεδο. Μιλάμε για παιδιά που βρίσκονται στον “προθάλαμο” της πρώτης ομάδας κι αντί να δουλεύουν συνεχόμενα για το κάτι παραπάνω, βρίσκονται εκτός ποδοσφαίρου για μήνες. Εμείς, όμως, σαν τεχνικό επιτελείο, δεν έχουμε αφήσει την κατάσταση στην τύχη της. Έχουμε δώσει σε όλα τα παιδιά ειδικά προγράμματα ατομικής εκγύμνασης και τα προτρέπουμε να τα τηρήσουν ευλαβικά, προκειμένου να διατηρηθούν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, μέχρι την επιστροφή τους στην κανονικότητα.
Κατά τ’ άλλα, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο. Το χειρότερο, πάντα σε αγωνιστικό επίπεδο, είναι η αβεβαιότητα που υπάρχει. Αν γνωρίζαμε ακριβώς την ημερομηνία επιστροφής μας στους κανονικούς μας ρυθμούς, θα είχαμε συγκροτήσει ένα συγκεκριμένο πλάνο επανένταξης των παιδιών. Δυστυχώς, στην προκειμένη φάση, δε γνωρίζουμε για τί να προετοιμαστούμε. Για παράδειγμα, ως Νέοι Αθλητές, δε ξέρουμε πότε θα ξεκινήσει ξανά το πρωτάθλημα της Β’ ΕΠΣΘ, στο οποίο συμμετέχουμε. Υπάρχει η πιθανότητα ακόμα και να μην ξεκινήσει, οπότε καταλαβαίνετε τη δυσκολία της κατάστασης.
Μια, όσο το δυνατόν ευτυχέστερη έκβαση του όλου ζητήματος, είναι να επιστρέψουμε το συντομότερο στην κανονικότητα, να τελειώσει όλη αυτή η περίεργη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και να μην υπάρξει τρίτη, παρόμοια εξέλιξη στο μέλλον».
Χρήστος Κοντοβάς:
«Αυτό που πρέπει και μας ενδιαφέρει, πάνω απ’ όλα, είναι να είμαστε ασφαλείς. Τηρούμε με ευλάβεια τα μέτρα προστασίας και τους κανονισμούς, για το καλό όλων μας. Σαν προπονητές, έχουμε φροντίσει οι μεγαλύτεροι ηλικιακά αθλητές μας να προπονούνται, με τις απαραίτητες υποδείξεις, ατομικά, προκειμένου να διατηρηθούν σε φόρμα.
Τα μεγαλύτερο πρόβλημα είναι τα πολύ μικρά παιδιά, τα οποία δεν μπορούν να προπονηθούν, να κάνουν αυτό που αγαπάνε, να παίξουν και να χαρούν το ποδόσφαιρο. Ο περιορισμός των παιδιών αυτών μόνο άσχημα αποτελέσματα μπορεί να αποφέρει. Στερούνται μία όμορφη διέξοδό τους, “χαλάει” το πρόγραμμά τους, καταπιέζονται. Ένα παιδί περιμένει πώς και πώς να έρθει η προπόνηση, να έρθει ο αγώνας. Αυτή η κατάσταση δύναται να φέρει αγανάκτηση στις μικρές ηλικίες.
Ευχή μου είναι να τελειώσει γρήγορα αυτή η κατάσταση, να επιστρέψουμε στην κανονικότητα, στην καθημερινότητά μας και να είμαστε όλοι μαζί, γεροί και δυνατοί».
Θοδωρής Κατσαμόρας:
«Στις μικρές, “τρυφερές” ηλικίες, που είναι η προσωπική μου εξειδίκευση, το ποδόσφαιρο παίζει πρωταρχικό ρόλο. Τα παιδιά, μέσα από αυτό, αρχίζουν κι αντιλαμβάνονται την “κίνηση” και τη “μάχη” για τη ζωή, είναι ο καθημερινός στόχος τους, μπορούν να μη φάνε, να μη διαβάσουν, αλλά το ποδόσφαιρο είναι πάντα μέσα στο μυαλό τους και θα κάνουν πάντα ό,τι είναι αναγκαίο, για να παίξουν. Αυτά τα παιδιά, λοιπόν, όταν τους λες “σου κόβω το ποδόσφαιρο”, είναι σαν να τους λες “σου κόβω το οξυγόνο”. Πιστεύω πως ο εγκλεισμός τους προκαλεί αρνητικές συνέπειες.
Προσωπικά, δε θα πρότεινα στα πολύ μικρά παιδιά να προπονηθούν ατομικά, μέσω “διαδικτυακών προπονήσεων”. Ακόμα και τα σχολικά μαθήματα τηλεδιάσκεψης που γίνονται, δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη δια ζώσης διδασκαλία. Αντίθετα, θα πρότεινα οι γονείς να ασχοληθούν περισσότερο με τα παιδιά, να παίξουν μαζί τους, να τους επιτρέψουν να αθλούνται στις γειτονιές, να οργανώνουν περιπάτους και ώρες άθλησης με αυτά. Αυτή είναι η καλύτερη διέξοδος για όλα τα μέλη της οικογένειας.
Περνάμε ένα “μαρτύριο”. Ειδικά τα παιδιά, περνάνε πολύ δύσκολα, όταν περιορίζονται σε ένα σπίτι. Εύχομαι, λοιπόν, αρχικά, αυτή η κατάσταση να μην αφήσει ψυχολογικά κατάλοιπα στα παιδιά. Μη ξεχνάμε ότι έχει ήδη προηγηθεί μία πρώτη φάση εγκλεισμού φέτος κι έχουμε περάσει στη δεύτερη. Παράλληλα, εύχομαι σύντομα να βγούμε από αυτήν την περιπέτεια και να επιστρέψουμε όλοι μαζί, στο αντικείμενο που αγαπάμε, για χάρη των παιδιών που το λατρεύουν, στο ποδόσφαιρο».
Γιώργος Κυριάκος:
«Η αποχή των πολύ μικρότερων παιδιών από τις προπονήσεις δε φέρει σημαντικές αγωνιστικές συνέπειες. Το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είναι αυτό της ομαλής κοινωνικοποίησης. Δεν έρχονται σε επαφή με τους φίλους τους, δεν συνυπάρχουν σε ένα κοινωνικό σύνολο, εκτός της οικογένειάς τους. Κι αυτό έγκειται, όχι μόνο στην αποχή τους από τις προπονήσεις, αλλά και στην απουσία τους από το σχολικό περιβάλλον. Περιορίζονται στο σπίτι τους, μπροστά σε έναν υπολογιστή, σε αυτήν την ηλικία, αυτές οι συνθήκες είναι οι χειρότερες δυνατές. Λαμβάνουν συνεχώς πληροφορίες, χωρίς να λαμβάνουν γνώση. Η επανένταξη αυτών των πολύ μικρότερων παιδιών στο ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο, μπορεί να γίνει πολύ δύσκολη, ύστερα από μήνες περιορισμού στο σπίτι τους, να προκληθούν σε ένα παιδί αισθήματα ανασφάλειας, άγχους, δισταγμού.
Εμείς, ως παιδαγωγοί-προπονητές, προτείνουμε στα παιδιά και στους γονείς να έχουν θετική ενέργεια, σε αυτήν την πολύ δύσκολη κατάσταση. Οφείλουμε όλοι μας να αναζητήσουμε και να ασχοληθούμε με πράγματα που, στο πλαίσιο της κανονικότητας, δεν κάναμε, κυρίως λόγω έλλειψης χρόνου. Να διαβάσουμε βιβλία, να προπονηθούμε ατομικά, να μαγειρέψουμε, να μάθουμε ένα μουσικό όργανο, γενικά να αναπτύξουμε δεξιότητες που, μέχρι πρότινος, δεν είχαμε ανακαλύψει. Εύχομαι υγεία κι άμεση επιστροφή στην καθημερινότητά μας».
Μανώλης Τρίμμης:
«Η αποχή των παιδιών από τον αθλητισμό και τις προπονήσεις τους, προφανώς, λογίζεται ως ένα ιδιαίτερα αρνητικό γεγονός. Για μένα, δε θα έπρεπε να είναι έτσι τα πράγματα. Σε άλλα αθλήματα, όπως για παράδειγμα στο τένις, πραγματοποιούνται κανονικά προπονήσεις, με συγκεκριμένο αριθμό ατόμων, σε εξωτερικούς χώρους άθλησης. Αν ανοίξουν τα σχολεία, θεωρώ πως πρέπει να υπάρξει μέριμνα και για την επανεκκίνηση των ποδοσφαιρικών Ακαδημιών, τουλάχιστον σε επίπεδο προπονήσεων. Προπονήσεις, σε ένα γκρουπ δέκα ατόμων, μπορούν και πρέπει να γίνονται, κατά τη γνώμη μου. Αυτή η κατάσταση μόνο επιβλαβής είναι, τόσο για τους συλλόγους, όσο και για τα παιδιά.
Από τη δική μας σκοπιά, οι προπονητές έχουμε δώσει κάποια ατομικά προγράμματα εκγύμνασης στα μεγαλύτερα παιδιά, θα ήταν ανώφελο να κάνουμε το ίδιο για τους πολύ μικρότερους αθλητές, δεν μπορείς να προτρέψεις ένα παιδί δημοτικού να τρέξει μόνο του στο πάρκο. Μακάρι όλο αυτό να τελειώσει γρήγορα και να επιστρέψουμε στην κανονικότητα υγιείς και δραστήριοι».
