Από μικρή ασχολήθηκε με το ΚΑΡΑΤΕ και σε ηλικία πέντε ετών έκανε τα πρώτα της βήματα κοντά στον πατέρα-δάσκαλο του ΚΑΡΑΤΕ Γιώργο Κοσμίδη,ο οποίος ήταν και αξιωματικός της Αεροπορίας Στρατού.
Σε ηλικία 10 ετών άρχισε τον πρωταθλητισμό με σημαντικές διακρίσεις στα πανελλήνια πρωταθλήματα.
Η αγωνιστική της καριέρα αρχίζει το 1991 με πολλές πανελλήνιες διακρίσεις.
Από το 1996 ως μέλος της Εθνικής Ομάδας Νεανίδων συμμετείχε σχεδόν σε όλες τις διοργανώσεις του εξωτερικού, κατακτώντας πολλά μετάλλια, υψώνοντας την ελληνική σημαία σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και των Βαλκανίων, ενώ από το 1998 εντάχθηκε στην Εθνική Ομάδα Γυναικών. Υπήρξε μέλος για 18 χρόνια στην Εθνική Ομάδα και μέχρι το 2013 ήταν πανελληνιονίκης κάτι που λίγοι αθλητές το έχουν καταφέρει.
Ανήκε στην Εθνική Ομάδα Ενόπλων Δυνάμεων μιας και λόγω των παγκόσμιων διακρίσεων της προσλήφθηκε στο Λιμενικό Σώμα και κατέχει το βαθμό του Αρχικελευστού.
Ο λόγος για την Βίκυ Κοσμίδου που μετείχε ανελλιπώς στους σημαντικότερους αγώνες της αθλητικής περιόδου για παράδειγμα σε Παγκόσμια, Πανευρωπαϊκά, Μεσογειακά, Βαλκανικά πρωταθλήματα, καθώς και σε πολύ σημαντικά διεθνή τουρνουά που επέλεγε με τους προπονητές της ή κατόπιν προσωπικής πρόσκλησης διοργανωτών του εξωτερικού.
Κατά την διάρκεια της καριέρας της έχει βραβευτεί από αρκετούς κρατικούς και αθλητικούς φορείς, καθώς έχουν γίνει πολλά αφιερώματα από τα ΜΜΕ (τηλεοπτικά μέσα, εφημερίδες, περιοδικά) βραβεύοντας την και ως καλύτερη αθλήτρια ανεξαρτήτως στυλ πολεμικών τεχνών. Παράλληλα έχει φωτογραφηθεί για εξώφυλλα περιοδικών πανελλαδικής και τοπικής εμβέλειας.
Από το 1996 μέχρι το 2013 βραβευόταν από το Δήμο Βόλου ως η καλύτερη αθλήτρια στο άθλημα του ΚΑΡΑΤΕ με τις μεγαλύτερες διακρίσεις.
Ένας από τους προπονητές που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην αγωνιστική της πορεία και συνέβαλαν στις μεγάλες επιτυχίες της είναι ο Ομοσπονδιακός προπονητής κος Κωνσταντίνος Γκοβούσης.
Επίσης, η ίδια είναι κάτοχος 4 Dan στην Παγκόσμια Ομοσπονδία ΚΑΡΑΤΕ, 4 Dan στην Ελληνική Ομοσπονδία ΚΑΡΑΤΕ, 2 Dan στο Kick Boxing και 3 Dan στο SHINKYOKUSHINKAI KARATE.
Σήμερα είναι Γενική Γραμματέας της Ακαδημίας Shinkyokushinkai και βοηθός εκπαιδευτή μεταδίδοντας τις εμπειρίες και τις γνώσεις της στους αθλητές!
Μια πεισματάρα γυναίκα διατεθειμένη να κάνει τα όνειρά της πραγματικότητα, σπάζοντας όλες εκείνες τις προκαταλήψεις και τα ταμπού που δυστυχώς ακόμη υπάρχουν.
Απεναντίας το έχουμε επισημάνει πως οι γυναίκες ”οπλισμένες” με θάρρος και αποφασιστικότητα καταρρίπτουν όλες εκείνες τις αντικρουόμενες απόψεις που τις θεωρούν κάποιοι ”ασθενές” φύλο και προχωρούν με οδηγό πάντα τις φιλοδοξίες και τα μελλοντικά τους σχέδια.
Αυτό γίνεται και στην περίπτωση της Βολιώτισσας Πρωταθλήτριας Βίκυς Κοσμίδου που συνεχίζει με αδιάκοπη δουλειά και απόλυτη αυτοπεποίθηση να προσφέρει τις υπηρεσίες της.
Παντρεμένη με τον κο Απόστολο Κουφογιώργο ο οποίος υπηρετεί επάξια το πόστο του Γενικού Αρχηγού της ανδρικής ποδοσφαιρικής ομάδας της Νίκης Βόλου, αξιέπαινη και στοργική μητέρα ενός 8χρονου κοριτσιού και ενός 4χρονου αγοριού που συνεχίζουν την παράδοση της οικογένειας στο άθλημα του ΚΑΡΑΤΕ.
Η Βίκυ Κοσμίδου χαρακτηρίζεται για την θετική της ματιά, το χαμόγελο της, ενώ διαθέτει μια ισορροπία που διαφαίνεται μέσα από το βλέμμα της.
Μία ενωμένη και αγαπημένη οικογένεια που πρεσβεύει αξίες και ιδανικά, ενώ δεν χάνει ποτέ την αισιοδοξία και το κουράγιο στη δύσκολη καθημερινότητα!
Ακολουθεί η προσωπική της συνέντευξη για όλους και για όλα όχι μόνο για τον αθλητισμό, αλλά και για την κατάσταση που βιώνει η σημερινή ελληνική κοινωνία
– Ποιο ήταν το έναυσμα ώστε να επικεντρωθείς στο άθλημα του καράτε;
«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου βρίσκομαι μέσα σε ένα dojo (χώρος προπόνησης Καράτε) είτε ως θεατής είτε συμμετέχοντας ενεργά στις προπονήσεις με δάσκαλο τον πατέρα μου.
Παρατηρούσα τους αθλητές να εξασκούνται στην τέχνη του καράτε και προσπαθούσα να τους μιμηθώ και εγώ, έχοντας πάντα ως πρότυπο τον πατέρα μου. Το dojo για εμάς αποτελεί το δεύτερο μας σπίτι μιας και όλη η οικογένεια περνάει αρκετό χρόνο εκεί»
– Ποια οφέλη αποκόμισες μέσα από αυτό το άθλημα και τι σου πρόσφερε ο πρωταθλητισμός;
«Ήμουν ένα πολύ ζωντανό παιδί γεμάτο ενέργεια, ζωηρό θα έλεγαν οι περισσότεροι, υπερκινητικό που πείραζε τους πάντες και ήθελε γενικά να είναι το επίκεντρο.
Το Καράτε με βοήθησε να διοχετεύσω όλη την ενέργεια και δύναμη που είχα μέσα από την εξάσκηση και να πειθαρχήσω μέσα από τους κανόνες που διέπει η ιδιοσυγκρασία της μαχητικής αυτής τέχνης.
Από μικρή ήμουν ανταγωνιστική και πολλές φορές δοκίμαζα τα όρια μου. Ο πρωταθλητισμός ήταν ένας δύσκολος δρόμος γιατί απαιτούσε μεγάλη προσπάθεια, υπομονή, επιμονή, πίστη στο στόχο και το πείσμα μου ήταν αυτό που με βοήθησε να τον ακολουθήσω!
Μέσα από τον πρωταθλητισμό γνώρισα καλύτερα τον εαυτό μου, έμαθα τα όρια μου και φυσικά τον ξεπέρασα γιατί είχα ως στόχο να γίνω καλύτερη σε αυτό που έκανα. Με βοήθησε όμως να αποκατασταθώ επαγγελματικά καθώς λόγω των υψηλών διακρίσεων μου κατετάγη στο Λιμενικό Σώμα και φέρω τον βαθμό του Αρχικελευστού, ενώ μου έδωσε την δυνατότητα να επιλέξω ως σπουδάστρια οποίο ΑΕΙ ή ΤΕΙ επιθυμούσα»
– Ο καλύτερος αγώνας που αποτυπώθηκε βαθιά στη μνήμη σου και θα ήθελες να τον επαναλάβεις;
«Ο τελικός στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Γυναικών στην Αθήνα το 2010 όπου στέφθηκα χρυσή πρωταθλήτρια στην κατηγορία-50 κιλά Γυναικών και ακούστηκε ο εθνικός ύμνος στο κλειστό στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
Ιδιαίτερη μέρα για την οικογένεια γιατί γεννήθηκε η ανιψιά μου! Φυσικά θα το επαναλάμβανα!!!»
– Ένιωσες ποτέ αδικημένη και αν αντιμετώπισες δυσκολίες ώστε να φθάσεις στο επιθυμητό αποτέλεσμα;
«Σίγουρα υπήρχαν στιγμές που ένιωσα αδικημένη ειδικά όταν έχανα.
Δυστυχώς στο άθλημα οι αγώνες διεξάγονται με κανονισμούς και είναι ιδιαίτερα δύσκολοι και μερικές φορές γίνονται σφάλματα διότι τα χτυπήματα απαιτούν ακριβή έλεγχο, έχουν μεγάλη ταχύτητα και ο κάθε πόντος κρίνεται στο δευτερόλεπτο»
– Για ποιους λόγους θα προέτρεπες ένα παιδί να ασχοληθεί με το άθλημα του καράτε;
«Είναι μια μαχητική τέχνη που σου προσφέρει πρώτα απ’όλα πειθαρχία και σου μαθαίνει να σέβεσαι τους γύρω σου μέσα από την ευγενή άμμιλα.
Στα παιδιά προσφέρει ανάπτυξη φυσικής κατάστασης, καταπολέμηση του φόβου, άσκηση θάρρους, αυτοπεποίθηση και γενικά μαθαίνεις σε ένα τρόπο ζωής που έχει ως σκοπό να διαμορφώνει χαρακτήρες».
– Στον Α.Σ. Υπερτατη Αλήθεια Συνεργασία όπου ο πατέρας σου είναι προπονητής και εσύ είσαι τεχνική διευθύντρια στα παιδικά και αγωνιστικά τμήματα. Υπάρχει ταλέντο στις μικρές ευαίσθητες ηλικίες και τα στοιχεία που πρέπει να έχει ένα δάσκαλος-προπονητής;
«Ένας δάσκαλος προπονητής έχει την εμπειρία να κρίνει αν ένας αθλητής διαθέτει ταλέντο από μικρή ηλικία.
Πολλά ταλέντα όμως χάνονται στην πορεία γιατί δεν είχαν την θέληση να προχωρήσουν. Υπάρχουν όμως και αθλητές που με το πείσμα τους κατάφεραν να φτάσουν ψηλά και να διακριθούν.
Άρα τίποτα δεν είναι τυχαίο και μπορείς να καταφέρεις πολλά αρκεί να το θελήσεις.
Ο προπονητής στο άθλημα μας είναι σαν δεύτερος πατέρας μας και πρέπει να εμπνέει, να καθοδηγεί και να αποτελεί το πρότυπο για έναν αθλητή. Να συμμετέχει και να μεταδίδει τις γνώσεις του, δια του παραδείγματος!!!”
– Σας έτυχε ποτέ να χρησιμοποιήσετε την τέχνη του καράτε για να προστατέψετε τον εαυτό σας ή κάποιο συνάνθρωπο;
«Δεν έτυχε να σου πω την αλήθεια…»
– Τι πρέπει να έχει μια σύγχρονη γυναίκα για να επιτύχει σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο;
«Πρώτα απ’ όλα να πιστεύει στον εαυτό της, να τον σέβεται και να έχει πείσμα και θέληση ώστε να φτάσει τους στόχους που έχει θέσει!»
– Κάνατε θυσίες στη δική σας πορεία και ποια πρόσωπα σας στήριξαν;
«Ο πρωταθλητισμός απαιτεί θυσίες και στερήσεις γι’ αυτό είναι δύσβατος ο δρόμος του και λίγοι τον ακολουθούν. Η οικογένεια μου ήταν αυτή που με στήριξε σε όλη την πορεία μου»
– Αγαπημένα σας πρόσωπα που σας συμπαραστέκονται στα εύκολα και στα δύσκολα;
«Πάντα οι γονείς μου ήταν αυτοί που βρίσκονταν κοντά μου καθ’ όλη την διάρκεια της αθλητικής μου καριέρα,ενώ ο άντρας μου έπαιξε σημαντικό ρόλο!»
– Η ελληνική κοινωνία βαδίζει στο σωστό δρόμο; Τι πρέπει να γίνει για την μεταστροφή αυτού του αρνητικού κλίματος;
«Αυτό που βλέπω είναι ότι οι νέες συνθήκες της εποχής και τα δεδομένα μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι απαιτείται μια επανεκκίνηση των αξιών και των αρχών, αλλά και συμπόρευση σαν κοινωνία.
Η παραβατικότητα έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις. Παρουσιάζονται συχνά περιστατικά βίας μέσα στα σχολεία, καθώς και πολλά εγκλήματα που μας συγκλονίζουν καθημερινά και οφείλουμε να αναδιοργανωθούμε ώστε να επαναφέρουμε την κοινωνία μας στο σωστό δρόμο!»
– Ολοκληρώνοντας τον επίλογο της αποκαλυπτικής σου εξομολόγησης με μεγαλείο ψυχής καρδιάς, θα επιθυμούσα από την πλευρά σας ένα ευχετήριο μήνυμα.
«Να βάζετε στόχους στη ζωή σας και να προσπαθείτε να τους πετυχαίνετε με μεγάλη προσπάθεια, επιμονή και πίστη!»
Επιμέλεια: Ηλίας Σχορτσιανίτης
Ακολουθήστε το goalpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
