Βανέσα Αναστασόπουλου: Η νεαρή προπονήτρια που καθιερώθηκε στα περιζήτητα ονόματα στο χώρο του ποδοσφαίρου σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη
Επιμέλεια: Ηλίας Σχορτσιανίτης
Άκρως αποκαλυπτική σε μία εξ ολοκλήρου συνέντευξη η 30χρονη προπονήτρια Βανέσα Αναστασοπούλου με καταγωγή από την Νέα Αγχίαλο Μαγνησίας. Η ίδια έδωσε ένα ξεχωριστό χρώμα με τις απόλυτα τεκμηριωμένες απαντήσεις της γύρω από την έως τώρα προπονητική της πορεία,την κατάλληλη διαπαιδαγώγηση προς τις μικρές και ευαίσθητες ηλικίες που εποπτεύει προπονητικά,τις προσωπικές της φιλοδοξίες,αλλά και σε υπόλοιπα θέματα μέσα από το δύσκολο αυτό χώρο!!!
Μαχητική γυναίκα με έξυπνη και μάγκικη στόφα που γνωρίζει από μάχες της ζωής και διατηρεί όρεξη, αγάπη, πείσμα και θέληση γι’ αυτό που πρεσβεύει και υπηρετεί με αίσθημα απόλυτης ευθύνης!
Απόφοιτη ΤΕΦΑΑ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με ειδικότητα ποδόσφαιρο. Ως παίκτρια αγωνίστηκε σε ΑΟ Τρίκαλα και Βόλος 2004 σε όλες τις κατηγορίες της χώρας μας ως πλάγιο μπακ, χαφ και εξτρέμ. Πιστοποιημένη προπονήτρια UEFA A’, με συνεχή επιμόρφωση σε Ελλάδα και εξωτερικό.
- Mentee (μαθητευόμενη) ISCA (Mentoring Programme 2020, Intergation of Refugees Through Sport)
- 24th Intensive Course του Ευρωπαϊκού Μεταπτυχιακού στον Αθλητισμό και την Ψυχολογία της Άσκησης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (2020).
- Διεθνές Συνέδριο Ενσωμάτωσης Προσφύγων μέσω του Αθλητισμού Inspine4All,Βερολίνου(2019)
- Coerver Intro Course, Μάντσεστερ(2018)
- Coerver Youth Diploma 1 ,Γλασκώβη(2017)
Στο παρελθόν έχει εργαστεί ως προπονήτρια αναπτυξιακών ηλικιών σε ακαδημίες ποδοσφαίρου, όπως Ολυμπιακός Πειραιώς, Coerver Coaching. Ως αθλητική εκπαιδεύτρια σε πρόγραμμα ενσωμάτωσης προσφύγων Futbolnet, FC Barcelona, καθώς και ως βοηθός προπονητή και προπονήτρια Φυσικής Κατάστασης στις αντρικές ομάδες ΑΣ Παπάγου(Α ‘Ερασιτεχνικό) και Πύρασο Ν. Αγχιάλου (Β’ Ερασιτεχνικό). Με 10ετή παρουσία στο χώρο του ποδοσφαίρου και συνεργασίες με ακαδημίες σε Τρίκαλα, Βόλο, Κόρινθο και Αθήνα, θεωρείται μια από τις πιο έμπειρες προπονήτριες ποδοσφαίρου της χώρας!
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
– Κατά τα πρώτα σου βήματα συνάντησες δυσκολίες από συναδέλφους σου; Αντιμετώπισες ανταγωνισμό ή φθόνο στο επάγγελμα;
«Όχι. Αντιθέτως θα έλεγα. Υπήρχε ένα κλίμα στήριξης και φροντίδας με διάθεση προσφοράς και επικοινωνίας! Αργότερα όταν πια “μετρούσε” το όνομά μου στους ποδοσφαιρικούς κύκλους αποκαλύφθηκαν οι πραγματικές προθέσεις πολλών, δήθεν “μεντόρων”, οι οποίοι πιθανότατα θορυβήθηκαν από την μετέπειτα προπονητική μου πορεία. Το σίγουρο είναι, πως εν αγνοία τους συντέλεσαν στην ταχύτερη ανάδειξη κι αποδοχή του έργου μου!»
– Τι σημαίνει για εσένα το να είσαι προπονήτρια και πως ζεις τους αγώνες από τον πάγκο;
«Ίσως να θεωρηθεί κοινότυπο, αλλά η καρδιά χτυπάει σε διαφορετικούς ρυθμούς στον πάγκο ούσα προπονήτρια. Ως παίκτρια αδημονείς να μπεις στο γήπεδο, προκειμένου να ικανοποιήσεις κατά κύριο λόγο το εγώ σου, τη φιλοδοξία σου. Από την άλλη ως προπονήτρια επωμίζεσαι τις ευθύνες ενός συνόλου, από την απόδοση του οποίου θα διαπιστωθεί προκαταβολικά η προπονητική σου ταυτότητα-ποιότητα. Εν ολίγοις, το να ηγείσαι από τον πάγκο απαιτεί μια ισχυρή προσωπικότητα με στοιχεία αυτοπεποίθησης,αποφασιστικότητας, ενσυναίσθησης, συνεργατικότητας,πειθούς.Μόνο κατά αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει να δέσει το «γλυκό»(ομάδα)!
Προσωπικά, επιδιώκω και οφείλω να προσαρμόζομαι στην εκάστοτε συνθήκη. Η διαχείριση μου διαφέρει σημαντικά σύμφωνα με τη βιολογική, καθώς και την προπονητική ηλικία των παικτών/τριών μου. Παρ’ όλα αυτά, συνηθίζω να ενθαρρύνω και να ενεργοποιώ τη συγκέντρωση και τη διέγερση των παικτών/τριών χρησιμοποιώντας θετική ανατροφοδότηση ακόμη και σε στιγμές ατομικών ή υποομαδικών αστοχιών! Το ύφος, η ένταση της φωνής και η σωστή χρήση φράσεων την κατάλληλη στιγμή παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ψυχολογία του αθλητή, της αθλήτριας και κατ’ επέκταση στην ατομική κι ομαδική απόδοση!»
– Στις μέρες μας ένα μικρό κορίτσι ή αγόρι έχει την υπομονή να ανταπεξέλθει στις αγωνιστικές κι όχι μόνο υποχρεώσεις; Οι γονείς παρεμβαίνουν στο έργο των προπονητών κάποιες φορές;
«Ας θέσουμε ως δεδομένο, ότι αναφερόμαστε σε μαζικό αθλητισμό! Τα σημερινά παιδιά, λοιπόν, από το μικρότερο ως το μεγαλύτερο έχουν να αντιμετωπίσουν έναν καταιγισμό πληροφοριών και νέων γνώσεων σε καθημερινή βάση. Θα λέγαμε σωστότερα, πως είναι υπερφορτωμένα από τα «πρέπει» των γονέων, είτε αυτά αφορούν πέντε διαφορετικές δραστηριότητες μέσα στην εβδομάδα είτε αφορούν μια ανατροφή στα μέτρα του γονέα, καταλήγοντας σε μια καταπιεσμένη προσωπικότητα.
Με το πέρασμα των χρόνων συναντάμε ολοένα και περισσότερους αθλητές και περισσότερες αθλήτριες με επιθετικές συμπεριφορές, έλλειψη σεβασμού και πειθαρχίας, ακραίες αντιδράσεις σε στιγμές πίεσης ή ανάληψη ευθύνης. Αυτό αποτελεί την έμμεση παρέμβαση των γονέων στην ομαλή και υγιή εξέλιξη του παιδιού τους. Ο ρόλος του προπονητή εδώ έγκειται στην μεταλαμπάδευση γνώσεων μέσω ενός ευχάριστου κλίματος, που στόχο θα έχει τη διασκέδαση κι εκτόνωση των αθλητών του.’ Όσον αφορά την άμεση παρέμβαση των γονέων στο έργο των προπονητών/τριών είναι κάτι, που συχνά συμβαίνει, όταν δεν έχουν τεθεί τα σωστά όρια από τη διοίκηση κι από τους ίδιους τους προπονητές! Ας ελπίσουμε ,ότι στο μέλλον η αποστασιοποίηση των γονέων κατά τη διάρκεια των προπονήσεων θα αποτελέσει την έναρξη μιας νέας, υπεύθυνης ποδοσφαιρικής εποχής!»
– Τι θα συμβούλευες τους γονείς, ώστε να ωθήσουν τα παιδιά τους στον αθλητισμό;
«Τα προνόμια του αθλητισμού και τα εφόδια, με τα οποία μπορεί να σε «προικίσει» μελλοντικά είναι απεριόριστα. Αφορούν στην εξ ολοκλήρου ανάπτυξη του παιδιού-αθλητή τόσο σωματικά και πνευματικά όσο και ψυχοσυναισθηματικά! Μπορεί να συμβάλλει από την ομαλή κοινωνικοποίηση του στο ευρύτερο σύνολο έως τη σωστή διαχείριση ενός προβλήματος, που θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει στην καθημερινότητά του και θα είναι απαραίτητη η ανάληψη ευθύνης!
Την ίδια στιγμή ο αθλητισμός κρύβει παγίδες, μπορεί να προκαλέσει στασιμότητα στην εξέλιξη των αθλητών/τριών και συχνά να υστερεί σε παρακίνηση/κίνητρο. Προκειμένου το παιδί να προοδεύσει μέσα από τον αθλητισμό, οι γονείς υποχρεούνται να ερευνούν και να ενημερώνονται σχετικά με την εκάστοτε ακαδημία, στην οποία θα ανήκουν, αλλά και για τους προπονητές-παιδαγωγούς, οι οποίοι θα είναι υπεύθυνοι για την γενικότερη ανάπτυξη του!»
– Ποιες οι εντυπώσεις σου ούσα προπονήτρια στις υποδομές του Πυράσου;Τη φετινή σεζόν αναλάβετε εξ ολοκλήρου νέοι και καταρτισμένοι προπονητές. Πως πιστεύεις ότι θα λειτουργήσει αυτό;
«Με κυριεύουν συναισθήματα χαράς, γιατί μέσα στα τόσα χρόνια πορείας στο ποδόσφαιρο φέτος και για πρώτη φορά θα προπονήσω τα παιδιά του τόπου μου. Πράγματι, ο Πύρασος γύρισε σελίδα κι έχουμε πλέον αναλάβει άνθρωποι με τεχνογνωσία, που κύριο μας μέλημα είναι η σωστή διδασκαλία-εκμάθηση του αθλήματος προσφέροντας τα κατάλληλα εφόδια σε καθεμιά ηλικιακή ομάδα! Επιπλέον, ένα νέο εγχείρημα αποτελεί ο προγραμματισμός του συλλόγου σχετικά με τη σύσταση γυναικείων τμημάτων!»
– Φέτος σου έγινε πρόταση και ανέλαβες τμήματα υποδομής ποδοσφαίρου του Ολυμπιακού Βόλου. Κάτω από ποιες συνθήκες διεξήχθη η προετοιμασία, λόγω της πανδημίας;
“Ακριβώς. Ήταν μια συνεργασία, που τελικά δρομολογήθηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Πρόκειται για έναν σύλλογο με ιστορία πίσω του, οπότε το θεώρησα σπουδαίο να αποτελέσω κι εγώ ένα κομμάτι του. Υπάρχει αλληλεγγύη, συνεργατικότητα και επικοινωνία! Η προετοιμασία ξεκίνησε προτού ακόμη ολοκληρωθεί ο Αύγουστος για τα μεγαλύτερα τμήματα και υπήρξε τυπικότητα σχετικά με τα μέτρα πρόληψης, λόγω των συνθηκών της πανδημίας. Τα τμήματα ήταν ολιγομελή, ο χώρος προπόνησης ήταν και είναι λειτουργικός και το περιεχόμενο της προπόνησης ευνοούσε τις απαραίτητες αποστάσεις μεταξύ των παικτών!”
– Στην Ελλάδα το ταλέντο αξιοποιείται αναλόγως ή παραμένει ταλέντο;
«Η αλήθεια είναι, πως έχω συναντήσει διάφορες περιπτώσεις. Ένα ταλέντο να μένει στην αφάνεια πιθανότατα κάποιο «γερό δόντι», ώστε να προωθηθεί. Ένα ταλέντο να αξιοποιείται, αλλά ποτέ αναλόγως. Μόνο τόσο, όσο αρκεί, ώστε να επωφεληθούν οι «scouters» και οι ομάδες, στις οποίες θα προπονηθούν προσωρινά ή ακόμη ένα ταλέντο να αξιοποιείται(υποτίθεται) αναλόγως, αλλά να μην ενθαρρύνεται εμπράκτως ποτέ για το επόμενο βήμα στην καριέρα του, που θα τον οδηγήσει κοντά στο τοπ της απόδοσης και της δόξας του! Θεωρητικά όλες οι μεγάλες ομάδες διαθέτουν «κυνηγούς ταλέντων»! Πρακτικά ελάχιστα παιδιά μένουν για καιρό υπό την προστασία τους κι αυτό σίγουρα αποκαλύπτει μια εμφανή αδυναμία στις προθέσεις του έργου τους!»
– Στη χώρα μας θεωρείς πως υπάρχουν σωστοί και ρομαντικοί παράγοντες ή τα πάντα κινούνται γύρω από το οικονομικό συμφέρον;
«Το χρήμα πλέον κυριεύει τον κόσμο. Πόσο μάλλον το ποδόσφαιρο που αποτελεί και το εμπορικότερο άθλημα όλων! Το επικίνδυνο μέρος της ιστορίας έγκειται στο «τσουβάλιασμα» μεγάλων ομάδων και υποδομών, κατά το οποίο φυσικά οι μεγάλες ομάδες χαίρουν μεγαλύτερης προστασίας και περιποίησης! Απόλυτα λογικό μιας που τα εισιτήρια των αγώνων αποφέρουν περισσότερα κέρδη από τις μηνιαίες συνδρομές έξι ή οκτώ τμημάτων υποδομών. Φυσικά και ειρωνεύομαι! Αν και αυτό συνεχίζει να συμβαίνει.
Ευτυχώς υπάρχουν και ρομαντικοί σ’ αυτόν τον χώρο με φιλοδοξίες, πρωτοπόρες ιδέες και πρακτικές, με στόχο την ανάπτυξη των υποδομών, που αδιαμφισβήτητα αποτελούν το μοναδικό μέλλον για την ευρεία εξέλιξη του αθλήματος στη χώρα μας και σε κάθε χώρα!
Όσοι, λοιπόν, έχουν μάθει να προγραμματίζουν μακροπρόθεσμα, αυτοί θα «γευτούν» τους καρπούς των κόπων τους. Οι υπόλοιποι, η πλειοψηφία δηλαδή, θα εξακολουθούν να αμαυρώνουν το άθλημα!»
– Πιστεύεις πως η σημερινή κοινωνία δίνει τα πατήματα, προκειμένου να μπορέσει να ανελιχθεί μια γυναίκα;
«Συγκεκριμένα, μιλώντας για τον τομέα του ποδοσφαίρου, εμφανώς έχουν γίνει αρκετά βήματα προόδου. Ακόμη από τα μικρά κορίτσια που επιθυμούν να εμπλακούν με το άθλημα έως και μια ενήλικη κοπέλα, που θα θελήσει να συνεχίσει την ενασχόλησή της είτε ως παίκτρια είτε ως προπονήτρια, η αποδοχή κι η στήριξη από γονείς και παράγοντες δίνουν μια ισχυρή ώθηση κι ενθάρρυνση! Ο υψηλός αριθμός γυναικείων υποδομών και ομάδων, που μετέχουν στις τρεις εθνικές κατηγορίες ποδοσφαίρου της χώρας μας αποδεικνύουν έμπρακτα την ανοδική πορεία! Σαφώς κι επιδέχεται βελτίωσης η όλη συνθήκη, προκειμένου μελλοντικά η ανάμειξη των κοριτσιών-γυναικών στο χώρο να παρουσιάζεται ως μια απολύτως φυσική κι «ελκυστική» εξελικτική διαδρομή!»
– Κυριαρχεί η ενότητα μεταξύ των Ελλήνων μπροστά σ’αυτό το άσχημο και πρωτόγνωρο γεγονός εδώ και 19 μήνες;
«Είναι γεγονός, πως η «υποτιθέμενη» πανδημία μας αιφνιδίασε όλους. Μας τρομοκράτησε υποτάσσοντάς μας, με την ελπίδα να ανατρέψουμε σύντομα την όλη συνθήκη! Αρχικά, συμμορφωθήκαμε αρκετά στις αναπάντεχες αλλαγές της καθημερινότητάς μας σε βαθμό συνήθειας! Παρ’ όλα αυτά, η συνέχεια μας βρίσκει διχασμένους και δυστυχώς σε ένα μεγάλο βαθμό φανατισμένους. Οι Έλληνες μπορούν να καταφέρουν θαύματα ενωμένοι! Όσο νωρίτερα το εμπεδώσουμε και το εφαρμόσουμε, τόσο συντομότερα θα ανταμώσουμε την ευημερία και πάλι στις ζωές μας!»
– Προσωπικοί στόχοι και μελλοντικές φιλοδοξίες;
«Το άθλημα του ποδοσφαίρου από τη σκοπιά της προπονητικής θα εξακολουθεί να βρίσκεται στο επίκεντρο, όμως πλέον με ενδιαφέρει και ο τομέας της ψυχολογίας, εμβαθύνοντας στους τρόπους, με τους οποίους μπορεί κανείς να διαχειριστεί αποτελεσματικότερα ως μονάδες τους παίκτες του σε προπόνηση και αγώνα! Επομένως, ένα μεταπτυχιακό στον τομέα της Αθλητικής Ψυχολογίας είναι στα άμεσα σχέδια μου! Κι ο αμέσως επόμενος στόχος, η εμπειρία προπόνησης σε γήπεδα και ακαδημίες σε ποδοσφαιρικά αναπτυγμένες χώρες του εξωτερικού!»
– Κλείνοντας, το δικό σου ευχετήριο μήνυμα στον κόσμο;
«Αυτά τα δύο χρόνια είχαν κάτι από αναγκαστική απομόνωση κι αποξένωση για τον καθένα μας. Γεγονός, που μας ώθησε να ανακαλύψουμε κρυμμένα στοιχεία του εαυτού μας. Θα ευχηθώ, λοιπόν, να συνεχίσουμε την εσωτερική μας αναζήτηση ως μοναδικές οντότητες φτάνοντας σε κάποια στιγμή σε ένα προσωπικό επίπεδο πνευματικής και ψυχοσυναισθηματικής ισορροπίας.
Κάπου εκεί βρίσκεται το ιδανικό της προσωπικής μας ευτυχίας!
Να ονειρεύεστε, για να δημιουργείτε νέους δρόμους!»
Ακολουθήστε το goalpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
