Κοντονής: «Η παράγκα γκρεμίστηκε»

Ο πρώην υφυπουργός Σταύρος Κοντονής παραχώρησε συνέντευξη στην “Εφημερίδα των συντακτών” και μίλησε για την κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο που όπως θεωρεί είναι σε καλύτερη κατάσταση από τότε που έπεσε η παράγκα

Αναλυτικά η συνέντευξη Κοντονή:

Ποια είναι η εικόνα που αποκομίσατε για τον χώρο των οργανωμένων συνδέσμων στη διάρκεια της θητείας σας; Τουλάχιστον αυτών που συνδέονται με επεισόδια.

Ο χώρος των οργανωμένων είναι επικίνδυνος. Εξαιρώ όσους ξεκινούν καλοπροαίρετα στη βάση της στήριξης της ομάδας τους. Μέσα από αυτούς τους χώρους έχουν στρατολογηθεί και προκύψει στελέχη ακροδεξιών οργανώσεων. Και της Χρυσής Αυγής. Από εκεί εξοικειώθηκαν με την ατιμωρησία της βίας, την οποία χρησιμοποιούν ως μέσο παρέμβασης. Επιπλέον εντόπισα τη διαπλεκόμενη σχέση κάποιων με ιδιοκτήτες ΠΑΕ, που σε δικές τους δύσκολες στιγμές, όχι απαραίτητα αθλητικές, τους χρησιμοποιούν ως λαό αγανακτισμένων.

Σε ποιες περιπτώσεις;

Υπάρχουν ιδιοκτήτες ΠΑΕ που ασκούν πολυποίκιλη δράση, κατά καιρούς έχουν προβλήματα κι όταν το κράτος ή η Δικαιοσύνη επεμβαίνουν, τότε ενεργοποιούνται και οι κύκλοι της οπαδικής βίας. Θυμηθείτε πως όταν ασκήθηκε η δίωξη κατά του κ. Μαρινάκη για την υπόθεση του Noor One, εμφανίστηκαν φερόμενοι οπαδοί του Ολυμπιακού ως αγανακτισμένοι, όχι παραπάνω από είκοσι βέβαια, οι οποίοι προσπάθησαν να δημιουργήσουν κατάσταση σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στον Πειραιά. Δεν είχε καμιά σχέση με την ομάδα, όμως αυτοί ήταν εκεί.

Υπάρχει δραστηριότητα που αφορά το κοινό ποινικό δίκαιο;

Εχει διαπιστωθεί πως οι εμπλεκόμενοι στα επεισόδια δεν ήταν άγνωστοι στη Δικαιοσύνη. Επίσης είναι κοινό μυστικό πως σε κάποιους από αυτούς τους χώρους γίνεται εκτεταμένη χρήση και εμπορία ναρκωτικών, κάποιες φορές ακόμη και μέσα στο γήπεδο. Τα μέτρα που πήραμε για εκτεταμένους ελέγχους τότε είχαν αποδώσει σε πρώτο χρόνο.

Ναι, αλλά σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά δεν φαίνεται να έχει αλλάξει κάτι στον τρόπο που κινείται αυτό το κομμάτι των οργανωμένων συνδέσμων.

Δεν θα διαφωνήσω. Δυστυχώς εδώ έχουμε καθυστερήσεις. Είχαμε προχωρήσει με το ηλεκτρονικό εισιτήριο, είχαμε δρομολογήσει την κάρτα φιλάθλου, που δυστυχώς είναι ένα θέμα που παρέμεινε στάσιμο.

Είχε εγκριθεί από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, αλλά είχαν ομονοήσει όλοι οι σύνδεσμοι τότε, ακόμη και με κοινούς δικηγόρους, απέναντι σε αυτή την πρωτοβουλία. Είχαμε νομοθετήσει για τον τρόπο που έπρεπε να μετεξελιχθούν και να λειτουργούν οι σύνδεσμοι. Ελπίζω πως με τον νέο αθλητικό νόμο αυτά τα ζητήματα θα έρθουν πάλι στο προσκήνιο. Θα έπρεπε βέβαια να είχαν ήδη εφαρμοστεί.

Πολλές ΠΑΕ παθαίνουν μεγάλη οικονομική ζημιά από τα επεισόδια. Δεν είναι αντιφατικό να διαπλέκονται με κάτι που πολλές φορές τους καταστρέφει;

Δεν είναι ίδια η κατάσταση με όλες τις ΠΑΕ. Κάποιες, κυρίως μικρότερες και επαρχιακές, το έχουν σχεδόν λύσει. Οι ΠΑΕ κάνουν το λάθος να προσπαθούν να τα έχουν καλά με αυτούς και να μην είναι επικίνδυνοι για την ίδια. Είναι λάθος και δεν έχει αποτέλεσμα. Αν θέλουν να μην κινδυνεύουν, πρέπει να συγκρουστούν και να θέσουν κανόνες. Ο Νόμος που είχε ψηφιστεί την άνοιξη του 2015 έδινε μεγάλη ευχέρεια για άσκηση ελέγχου. Αλλά στα μυαλά ορισμένων ιδιοκτητών, είτε υστερόβουλα είτε από αδυναμία, δεν υπάρχει το συγκρουσιακό στοιχείο με αυτούς.

Μήπως τελικά η ακραία αυστηρότητα, όπως το ιδιώνυμο για παράδειγμα λίγο παλιότερα, είναι απαραίτητη;

Τόσο οι δικές μου παρεμβάσεις όσο και οι πιο πρόσφατες έγιναν κυρίως ως αντίδραση σε έξαρση των φαινομένων. Οσο πιο ακραίο το φαινόμενο, τόσο πιο αυστηροποιημένο πρέπει να είναι το πλαίσιο. Στην πορεία μπορεί να αλλάξει, αλλά όταν έχεις νεκρούς, ανεξέλεγκτες καταστάσεις βίας και αίματος, δεν γίνεται να τα παρακολουθείς από απόσταση. Πρέπει να επέμβεις καίρια και σε επίπεδο καταστολής. Θέλει αποφασιστικότητα από το κράτος.

Μέχρι το 2016 τα επεισόδια είχαν σχέση και με τα ζητήματα έλλειψης ισονομίας;

Είχαν σχέση, το λέω ευθέως. Κυριαρχούσε η προκλητική διαφθορά, ειδικά στην ΕΠΟ. Αντί για δίκαιος μεσολαβητής και υπεράνω συμφερόντων ομάδων, έπαιζε καθοριστικό ρόλο στην αλλοίωση των αποτελεσμάτων μέσω διαιτησίας και αποφάσεων πειθαρχικών οργάνων. Αυτό τροφοδοτούσε αγανάκτηση, ακόμη και σε μη οργανωμένους οπαδούς. Οπότε η ακραία αγανάκτηση πιο εύκολα γινόταν βία, στην οποία μπορούσαν να εμπλακούν πολλοί περισσότεροι απ’ όσους εκ των προτέρων επιδιώκουν επεισόδια.

Ακόμη και σήμερα κάποιοι υποστηρίζουν πως ενεργήσατε για να χάσει τον έλεγχο ο Ολυμπιακός και να τον πάρουν οι αντίπαλοί του.

Είναι γελοίο. Η Κυβέρνηση προσπαθούσε να επιβάλει κανόνες ισονομίας. Με τη συνδρομή των διεθνών Συνομοσπονδιών σε σημαντικό βαθμό το καταφέραμε. Υπάρχουν πράγματα να γίνουν. Είναι αγώνας διαρκείας. Αλλά έγινε ένα μεγάλο βήμα. Αυτοί που με κατηγορούν στην ουσία ομολογούν πως υπήρχε ένα πλαίσιο διαφθοράς και διαπλοκής, με έλεγχο της διοίκησης του Ολυμπιακού στην ΕΠΟ. Από την στιγμή που το ομολογούν, εγώ δεν έχω να πω κάτι άλλο. Πρόσφατα ο κ. Μαρινάκης είπε πως έχει προσφύγει εναντίον και εμού στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Είναι προφανές πως δεν έχει ακόμη συνειδητοποιήσει πως μέσα σε ενάμιση χρόνο από τότε που αναλάβαμε, η «παράγκα» στο ποδόσφαιρο γκρεμίστηκε κι έχουμε πλέον ένα καλύτερο πρωτάθλημα. Όχι χωρίς προβλήματα, αλλά με προβλήματα που μπορούν να επιλυθούν.

Επιβάλατε τους τακτικούς δικαστές στα πειθαρχικά όργανα του ποδοσφαίρου. Εχουν υπάρξει τα αποτελέσματα που περιμένατε;

Εχει βελτιωθεί η κατάσταση. Αλλά, ξέρετε, και η Δικαιοσύνη δεν είναι εκτός των τειχών μιας κοινωνίας με σοβαρά προβλήματα. Υπάρχει όμως μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στους αθλητικούς δικαστές και θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη, αν είχε περάσει αυτό που είχα προτείνει, να προκύπτουν από κλήρωση που θα έκανε ο προϊστάμενος του Πρωτοδικείου Αθηνών κι όχι από τη Γενική Συνέλευση της ΕΠΟ.

Φυσικά με προβληματίζουν κι εμένα ορισμένες αποφάσεις. Αλλά υπάρχει και το ανθρώπινο λάθος. Για να μη μένω σε αυτό, επανέρχομαι στο ότι και η Δικαιοσύνη μέρος της κοινωνίας μας είναι.

Γιατί ενώ στο εξωτερικό το ποδόσφαιρο αντιμετωπίζεται από τις ομάδες ως εμπορικό προϊόν που φέρνει κέρδη, στην Ελλάδα βλέπουμε αδυναμία συνεννόησης και στα αυτονόητα;

Γιατί κατά κύριο λόγο οι ΠΑΕ δεν έχουν αυτοδύναμο ρόλο σε επιχειρηματικό πλάνο, αλλά συμπληρωματικό. Ιδίως οι μεγάλες ΠΑΕ κυριαρχούνται από ανθρώπους που επιδιώκουν αίγλη και κύρος. Μόλις τώρα αρχίζουμε και βλέπουμε κάποια περισσότερα πράγματα σε πλαίσιο επένδυσης σε υποδομές, με την κατασκευή νέων γηπέδων ή προπονητηρίων. Οι ΠΑΕ σε επιχειρηματικό πλαίσιο εξακολουθούν να έχουν συμπληρωματικό ρόλο. Σε αντίθεση με το εξωτερικό, που λειτουργούν αυτοδύναμα, με κριτήρια οικονομικής ανάπτυξης και απόδοσης, εδώ περιορίζονται σε πράγματα που είναι δεδομένα εδώ και δεκαετίες, όπως τα έσοδα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, χωρίς όρους οικονομικής ανάπτυξης και εμπορικής εκμετάλλευσης.