Νίκη Βόλου – Ολυμπιακός Βόλου: Η ανάλυση του ντέρμπι

Η Νίκη Βόλου ήταν η μεγάλη νικήτρια του χθεσινού βολιώτικου ντέρμπι, στο μπάσκετ, με αντίπαλο τον Ολυμπιακό Βόλου, για το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής, και το goalpost.gr επιχειρεί να… “ερμηνεύσει” τακτικά και αγωνιστικά τη σπουδαία αναμέτρηση που παρακολουθήσαμε στο Κλειστό Γυμναστήριο της Νέας Ιωνίας.

Αρχικά, προτού προχωρήσουμε σε οποιαδήποτε ανάλυση, είναι χρήσιμο να αναφέρουμε πως η επικράτηση της Νίκης ήταν δίκαιη, γεγονός που το παραδέχτηκε, προς τιμήν του, και ο οργανισμός του Ολυμπιακού, κατά τις τοποθετήσεις του, μετά το τέλος της αναμέτρησης. Η Νίκη φάνηκε καλύτερα προετοιμασμένη για την αναμέτρηση, είχε περισσότερη ενέργεια στο παιχνίδι της και, με τη βοήθεια και της κερκίδας, πήρε το “ροζ φύλλο”, απέναντι, βέβαια, σε έναν αξιόμαχο αντίπαλο που “πάλεψε” με όλες του τις δυνάμεις, αλλά δεν κατάφερε ποτέ να φέρει το “μομέντουμ” στη δική του μεριά.

Για τους νικητές, η άμυνα ζώνης, δεδομένα, φαίνεται πως τους “βγήκε”. Η επιλογή της, από πλευράς Μαύρου και Κοσμάτου, δεν ήταν τυχαία. Στον Ολυμπιακό, ενώ υπάρχουν στο δυναμικό του πολύ καλοί σουτέρ, όπως ο Γκοντόπουλος, ο Ίλτσογλου, ο Αναγνωστόπουλος, ο Μουρατίδης κτλ. αντιμετωπίζουν δυσκολίες, όσον αφορά τη δημιουργία καταστάσεων για το περιφερειακό σουτ, ειδικά απέναντι σε ζώνη. Κι ενώ στην αρχή, οι ερυθρόλευκοι σούταραν κι έβαλαν, στη συνέχεια “κόλλησαν”. Αυτό, φυσικά, οφείλεται και στο γεγονός πως, στον Ολυμπιακό, ενώ υπάρχουν περιφερειακοί παίκτες κλάσης, όπως ο Ίλτσογλου, ο Γκοντόπουλος, ο Σιμάκης κι ο Μουρατίδης, δεν υπάρχει ο κλασικός “οργανωτής”, ο παίκτης που θα ηρεμήσει το παιχνίδι, θα μοιράσει ψύχραιμα την μπάλα, θα αποφασίσει ήρεμα και σωστά, με την μπάλα στα χέρια. Είναι καλοί παίκτες, είναι δεινοί εκτελεστές, στις καλές τους μέρες, δεν είναι, όμως, οργανωτές, με την κλασική έννοια του όρου. Οργανωτής, με τα όλα του, είναι ο Σαριμπαλίδης της Νίκης.

Ο Σαριμπαλίδης ήταν, ίσως, ο κορυφαίος παίκτης του γηπέδου, χθες, μαζί με τον Κουτίνα, που ήταν αρχηγός με τα όλα του κι έκανε πολύ καλά τη δουλειά του, να βάζει την μπάλα στο καλάθι, και τον Λόλα, ο οποίος έκανε καταπληκτική προσπάθεια στο ριμπάουντ, αμυντικό κι επιθετικό, καλύπτοντας το, όχι και εξαιρετικό, απόγευμα του Νίκου Καλλέ. Ο Λαρισαίος πόιντ-γκαρντ τα έκανε όλα. Οργάνωσε, “τάισε” τους συμπαίκτες του, “χτύπησε” στα πόδια του Παρασκευά, σε καταστάσεις pick-n-roll, πού είναι και το… “ψωμάκι” του και “τα έβαλε”, όταν η ομάδα τον χρειάστηκε. Εξαιρετικός! Για τη Νίκη, όσον αφορά τις ατομικές επιδόσεις, θα πρέπει να δοθούν τα εύσημα και στους νεαρούς Νίκολη και Σπανόπουλο. Το να ξεκινάς πεντάδα σε ένα βολιώτικο ντέρμπι Β’ Εθνικής, σε τόσο μικρή ηλικία, μπροστά σε ένα κατάμεστο Κλειστό και να έχεις ξεκάθαρο ρόλο στο παιχνίδι, να βοηθάς και να δείχνεις αγωνιστική προσωπικότητα, δείχνεις πως έχεις όλο το μέλλον μπροστά σου.

Στον Ολυμπιακό, δε θα μπορούσαμε να πούμε πως κάποιος παίκτης υστέρησε σημαντικά. Θα ήταν πιο ορθό να αναφέρουμε πως κάποιοι εξ’ αυτών, δεν έκαναν όλες τις δουλειές τους σωστά. Πέρα από τον Ίλτσογλου και τον Γουάμπα, οι οποίοι ήταν πολύ, πολύ καλοί, καθ’ όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης, σε όλους τους τομείς, υπήρξαν παιδιά που ναι, μεν, αλλά…

Για παράδειγμα, ο Γκοντόπουλος, ενώ ήταν… “τρομακτικός” στο πρώτο κομμάτι του παιχνιδιού, με απόλυτη ευστοχία στο μπροστά μέρος του παρκέ και πολλή ενέργεια στην άμυνα, στην πορεία… “χάθηκε”, ανάμεσα στους ρόλους εκτελεστή και οργανωτή. Ο Σιμάκης, ενώ έκανε ένα πολύ ώριμο κι αποδοτικό παιχνίδι στην επίθεση, “τα βρήκε σκούρα” στο προσωπικό του ματσάρισμα στην άμυνα, απέναντι στον Κουτίνα. Χαρακτηριστικά, οφείλουμε να αναφέρουμε, πως αυτήν την “backdoor” κίνηση από την εσωτερική, την οποία έχει… “ψωμοτύρι” ο αρχηγός της Νίκης και την εκμεταλλεύτηκε άριστα ο Σαριμπαλίδης, μοιράζοντας, τουλάχιστον, πέντε ασίστ, στην ίδια ακριβώς κατάσταση, ο γκαρντ του Ολυμπιακού την… “έφαγε” επανειλημμένα, στην προσπάθειά του να αμυνθεί πιο επιθετικά, overplay, απέναντι στον Κουτίνα, προκειμένου να μη γίνει αποδέκτης της μπάλας στην περιφέρεια, αμυντική συμπεριφορά, βέβαια, που μπορεί να ήταν και μέρος του προπονητικού πλάνου κι όχι καθαρά ατομικό ένστικτο.

Για το τέλος, αφήσαμε δύο εξωγενείς παράγοντες προς ανάλυση, που έπαιξαν κι εκείνοι καθοριστικό ρόλο στην έκβαση της αναμέτρησης. Ο πρώτος ήταν οι καθοριστικές παρεμβάσεις των Μαύρου και Κοσμάτου, κατά την εξέλιξη της αναμέτρησης. Το coaching των δύο τεχνικών παίρνει “άριστα”. Διαφορετική αντιμετώπιση σε κάθε περιφερειακό του Ολυμπιακού ξεχωριστά, σε καταστάσεις pick-n-roll, αλλαγές εναρμονισμένες με την πορεία του ματς και πολύ δυνατά τακτικά “τρικ”, με αποκορύφωμα την αμυντική συμπεριφορά της Νίκης, στα τελευταία λεπτά του αγώνα, η οποία έπαιζε ζώνη και στα τελευταία δευτερόλεπτα της ερυθρόλευκης επίθεσης, η άμυνα “γυρνούσε” σε man-to-man, με αλλαγές σε όλα τα σκριν, κατάσταση που “μπέρδεψε” τον Ολυμπιακό κι “εκτόξευσε” και τη διαφορά στους 20 πόντους, σε ένα σημείο του αγώνα. Το “μαεστρικό” κοουτσάρισμα από τον πάγκο της Νίκης, ίσως να ήταν ένας εκ των καθοριστικότερων αιτιών της χθεσινής επικράτησης των γηπεδούχων, απέναντι σε έναν Ολυμπιακό που στον πάγκο του δεν είχε προπονητή! Ο Γιώργος Βλιώρας αναγκάστηκε να απουσιάζει από την αναμέτρηση, λόγω ίωσης, και, ως εκ τούτου, η ομάδα δεν είχε τεχνική καθοδήγηση, δεν είχε τον επικεφαλής του αγωνιστικού τμήματος να δώσει το κάτι παραπάνω στο “διάβασμα” του παιχνιδιού. Ο Αντώνης Μυριντζής που ανέλαβε χρέη… “υπηρεσιακού τεχνικού” για τον Ολυμπιακό, είναι ένας καταπληκτικός τεχνικός, αλλά, για να καθοδηγήσεις μία ομάδα τεχνικά, πρέπει να είσαι και προπονητής της! Ο κ. Μυριντζής εκτελεί χρέη παράγοντα στον Ολυμπιακό κι έγινε τεχνικός του, λόγω της ανάγκης, για… 10 ώρες. Δεν θα ήταν φυσιολογικό να έχει την επιρροή του κ. Βλιώρα, που “ζει” καθημερινά στο γήπεδο με τους αθλητές του, ούτε στο 10%.

Ο δεύτερος παράγοντας, που επηρέασε κι εκείνος σημαντικά το τελικό αποτέλεσμα, ήταν ο εκπληκτικός κόσμος στο Κλειστό Γυμναστήριο της Νέας Ιωνίας. Ο κόσμος της Νίκης γέμισε τις κερκίδες, δημιουργώντας μία εκρηκτική, πάντα σε φίλαθλα πλαίσια, ατμόσφαιρα, κι ήταν, κυριολεκτικά, ο έκτος παίκτης της ομάδας των Μαύρου και Κοσμάτου. Η χθεσινή παρουσία και συμπεριφορά των φιλάθλων στις εξέδρες του Κλειστού ήταν μία πραγματική διαφήμιση του βολιώτικου αθλητισμού κι αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους τους, για το γεγονός ότι δεν επέτρεψαν τίποτα και κανέναν να χαλάσει αυτό το πανέμορφο μπασκετικό απόγευμα.