Ναι, για κάποιους θεωρείται… ανδρικό άβατον; Κάπως ξεπερασμένη άποψη βέβαια τα τελευταία χρόνια, αλλά ακόμη και σήμερα μπορεί να συναντήσεις τέτοιες αναχρονιστικές θεωρίες. Η Ανθούλα Σαββίδου ωστόσο το πήγε ένα βήμα παραπέρα, καθώς η αγάπη της για το ποδόσφαιρο δεν την οδήγησε απλώς στους αγωνιστικούς χώρους, παίζοντας και η ίδια ποδόσφαιρο, αλλά την έκανε και την πρώτη γυναίκα προπονητή σε πάγκο ομάδας Γ’ Εθνικής στην Ελλάδα.
Κι αν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, τότε το μέλλον της αναμένεται αν μη τι άλλο άκρως ελπιδοφόρο. Εχοντας στα χέρια της άλλωστε ένα ιδιαίτερα νεανικό σύνολο, η 32χρονη προπονήτρια πήρε στο ντεμπούτο της στον πάγκο του Αχιλλέα Νεοκαισάρειας το βαθμό της ισοπαλίας στην έδρα του Ρήγα Φεραίου, με την ομάδα της να προηγείται δύο φορές και ισάριθμες να ισοφαρίζεται.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά όπως έκανε και μετά το τέλος του αγώνα, και στη συνέντευξη που παραχωρεί στο SDNA έσπευσε να εκφράσει τα παράπονά της για τη διαιτησία, σχετικά με ένα πέναλτι στο φινάλε το οποίο θα μπορούσε να έχει κάνει νικηφόρο το ξεκίνημά της και να δώσει στον Αχιλλέα τη δεύτερη νίκη του στο πρωτάθλημα.
“Ηταν πολύ ωραίο το συναίσθημα. Το έζησα έντονα. Υπάρχει πίεση, αλλά ήταν δημιουργική. Ηταν κάτι πολύ όμορφο. Ξέραμε ότι μας περίμενε πολύ δύσκολη αποστολή, έχουμε μία ομάδα με πολλά νέα παιδιά”, ήταν το πρώτο σχόλιο της Ανθούλας Σαββίδου για τη χθεσινή της πρεμιέρα κόντρα στον Ρήγα.
“Αν δημοσιευτεί μάλιστα και το βίντεο του αγώνα θα δείτε ότι στο τέλος έπρεπε να μας δοθεί κι ένα πέναλτι. Ηταν ξεκάθαρο. Το δικαιούμασταν, αλλά δεν αλλάζει κάτι…”, πρόσθεσε για τα περί διαιτησίας με τη μοιρασιά των βαθμών όπως φαίνεται να μην την αφήνει ευχαριστημένη.
«Δεν υπήρχε κανένας φόβος»
Στην ερώτηση για το αν ένιωσε τον οποιονδήποτε φόβο στο να αναλάβει ένα τέτοιο εγχείρημα, όταν κλήθηκε να αντικαταστήσει τον Νίκο Θεοδοσιάδη έπειτα το απογοητευτικό ξεκίνημα της ομάδας (1-0-3 στις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές), απαντάει ξεκάθαρα και κατηγορηματικά πως:
“Οχι, δεν υπήρχε κανένας απολύτως φόβος. Ενα άγχος σίγουρα υπήρχε, ναι, είναι λογικό. Το ξεκίνημα είναι πάντα δύσκολο. Προηγηθήκαμε όμως νωρίς, αλλά ξέραμε ότι είχαμε να διαχειριστούμε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι”.
«Στόχος η παραμονή»
Οσο για τους στόχους της ομάδας της Νεοκαισάρειας, η ταλαντούχα προπονήτρια ξεκαθαρίζει ότι: “Ξέροντας ότι φέτος πέφτουν μόνο δύο ομάδες από τον όμιλό μας, η ομάδα φτιάχτηκε με αρκετούς νεαρούς παίκτες ώστε να γίνει ένας δυνατός κορμός, με στόχο τη δυνατόν πιο εύκολη παραμονή και να διεκδικήσει κάτι περισσότερο από την επόμενη χρονιά”.
«Πάντα ονειρεύεσαι το παραπάνω, αλλά…»
Θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι η Σαββίδου είναι κάτοχος διπλώματος UEFA B από το 2013, το οποίο και της επιτρέπει να βρίσκεται μέχρι τον πάγκο ομάδα Γ’ Εθνικής ως πρώτη προπονητής, παρ’ όλα αυτά οι στόχοι της είναι υψηλότεροι. Οπως τονίζει όμως η ίδια…
“Σιγιά-σιγά. Δεν βιάζομαι. Φυσικά ονειρεύεσαι να φτάσεις ψηλά στη ζωή σου, αλλά είναι νωρίς να μιλάμε για κάτι τέτοιο ακόμα”.
Η παρουσία της βέβαια στον πάγκο του Αχιλλέα δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο, καθώς από πέρυσι βρισκόταν στο πλευρό των Τσιτσιλίκα -αρχικά- και Θεοδοσιάδη στη συνέχεια ως βοηθός.
“Τους χρωστάω πάρα πολλά, έμαθα σημαντικά πράγματα και με τους δύο προπονητές, με βοήθησαν πολύ”, σχολιάζει η κόουτς του Αχιλλέα.
«Υπάρχει σεβασμός και… απόσταση με τους παίκτες»
Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να μη ρωτήσουμε και για το ποια είναι η σχέση της με τους ποδοσφαιριστές της ομάδας της.
“Θα έλεγα περισσότερο τυπικές. Υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός, αλλά μέχρι εκεί. Πρέπει να κρατιούνται κάποιες αποστάσεις, δεν μπορούμε να είμαστε φίλοι. Νομίζω είναι η τυπική σχέση μεταξύ προπονητή και ποδοσφαιριστή”.
Ακολουθήστε το goalpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
