Η Εθνική ομάδα που έφτασε πέρυσι το καλοκαίρι μία ανάσα από 8 κορυφαίες ομάδες του πλανήτη, κατάφερε να χάσει δύο φορές από μία ομάδα που έχει μέσα ξυλουργούς, δεσμοφύλακες, δάσκαλους και φοιτητές. Το SDNA ρίχνει φως στην ποδοσφαιρική πραγματικότητα των νήσων Φερόε, εκεί όπου το ποδόσφαιρο λατρεύεται για αυτό που πραγματικά είναι.
Δεν είναι σαν τα δικά μας νησιά, που λούζονται από ένα υπέρλαμπρο ήλιο όλο το χρόνο και βουλιάζουν από τουρισμό. Για να ζήσεις στα Φερόε, όπου κατά μέσο όρο βρέχει στις 260 από τις 365 ημέρες του χρόνου και το καλοκαίρι η θερμοκρασία σπάνια ξεπερνά τους 13 βαθμούς, πρέπει να είσαι αποφασισμένος ότι θα παγώσει το κοκαλάκι σου. Αν μάλιστα αποφασίζεις να παίξεις και μπάλα, πρέπει να είσαι είτε… πειραγμένος είτε να έχεις υπηρετήσει στις ειδικές δυνάμεις. Μία διόρθωση από την αρχή. Δεν υπάρχουν νησιά Φερόε (κι ας είναι συστοιχία 18 νησιών), αλλά σκέτο Φερόε. Στην ντόπια διάλεκτο (μία παράφραση που μοιάζει με νορβηγικά και ισλανδικά) η χώρα προφέρεται ως Føroyar όπου η κατάληξη -oyar σημαίνει νησί.
Η τελευταία μέτρηση το καλοκαίρι του τους έβγαλε όλους κι όλους 49.709. Για να κάνουμε την απαιτούμενη σύγκριση, ο πληθυσμός από τα Φερόε είναι μικρότερος (σύμφωνα με την τελευταία δική μας απογραφή του 2011) από αυτόν των Τρικάλων, της Χαλκίδας, των Σερρών, της Ξάνθης, της Κατερίνης, της Καλαμάτας, της Καβάλας, των Χανίων, του Αγρινίου, της Λαμίας και της Κομοτηνής. Συμπτωματικά, μιας και μιλάμε για νησί τα Φερόε είναι όπως η Ρόδος. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Μπορεί οι άνθρωποι να είναι λίγοι, μα τα πρόβατα πολλά. Παραπάνω από διπλάσια από τους κατοίκους. Εξάλλου το όνομα της χώρας (Føroyar) σημαίνει κυριολεκτικά τα… προβατονήσια!
Για περισσότερες και πιο εξειδικευμένες πληροφορίες χρειαστήκαμε τα φώτα του Γιάκουμπ Όσα, ενός εκ των ελάχιστων ποδοσφαιρικών συντακτών της χώρας, ο οποίος αρθρογραφεί για την τοπική εφημερίδα «Νordlysid» και ξαφνικά βλέπει την δουλειά του να αναβαθμίζεται, όσο ποτέ. Οι ντόπιοι αγαπάνε το ποδόσφαιρο, περίπου το 60% του ντόπιου πληθυσμού κλωτσά ερασιτεχνικά το τόπι (!), μα η αληθινή θρησκεία στην χώρα είναι η κωπηλασία ανοιχτής θαλάσσης. Ο ετήσιος αγώνας «Klaksvíkingur» βγάζει όλα τα Φερόε από τα σπίτια τους και το πλήρωμα που κερδίζει την κούρσα απολαμβάνει τιμές ανάλογες με αυτές του πρωθυπουργού της χώρας.
Οι ντόπιοι λατρεύουν το ποδόσφαιρο. Ακούγεται απίστευτο, μα μία χώρα με πληθυσμό οριακά 50.000 κατοίκων έχει πρωτάθλημα με τέσσερις κατηγορίες! Το μεγαλύτερο πρόβλημα; Τα γήπεδα! Η ιδιαίτερη μορφολογία των εδαφών της (προϊόν ηφαιστειογενούς έκρηξης πριν από καμιά 60αριά εκατομμύρια χρόνια) έχει δημιουργήσει ένα… κακοτράχαλο μέρος γεμάτο ανηφόρες, κατηφόρες, απόκρημνες κορυφές και ελάχιστα ισιώματα για να φτιαχτούν γήπεδα. Αυτή την στιγμή υπάρχουν μόνο δύο ποδοσφαιρικά που πληρούν τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές, ενώ τα υπόλοιπα είναι αυτοσχέδια σε γραφικά τοπία, που δεν φαντάζεται ο κοινός νους. Πάρτε μία γεύση εδώ
Το ποδόσφαιρο είναι χόμπι. Πάντα έτσι το έβλεπαν οι ντόπιοι. Ήταν το συμπλήρωμα μετά από ένα κοπιαστικό οκτάωρο εργασίας. Ο αρχηγός της ομάδας και πλέον εμβληματικός παίκτης της (84 διεθνείς συμμετοχές), ο Φρέντι Μπενγιάμινσεν μέχρι πρότινος έβγαζε το ψωμί του δουλεύοντας σκληρά ως ξυλουργός. Το ρεπορτάζ που έκανε η ποδοσφαιρική ομοσπονδία των Φερόε μετά το διπλό στο «Καραϊσκάκης» και το βίντεο που τον έδειχνε να επιστρέφει στο μεροκάματο χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα στην καθημερινότητα του, έγινε viral μέσα σε μερικά λεπτά. Θυμηθείτε το εδώ…
Τώρα πια ο Μπενγιάμινσεν έχει άλλα θέματα. Τον Μάρτιο αποφάσισε να αλλάξει επαγγελματική ρότα και έγινε σωφρονιστικός υπάλληλος. Το κακό όμως ήταν πως οι πρώτες του μέρες στην δουλειά συνέπεσαν με το παιχνίδι απέναντι στην Ρουμανία για τα προκριματικά του Euro 2016. Ακόμα κι αν μιλάμε για τον ρέκορντμαν συμμετοχών δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει άδεια από την δουλειά του και κάπως έτσι, ο 37χρονος μέσος και αρχηγός της Εθνικής έχασε την αναμέτρηση!
Εκτός από τον δεσομφύλακα Μπενγιάμινσεν, η ενδεκάδα των Νήσων Φερόε που έβαλε τα γυαλιά στους επαγγελματίες Έλληνες είχε κι άλλους «μεροκαματιάρηδες». Ο δεξιός μπακ Γκρέγκερσεν είναι πωλητής. Το κεντρικό αμυντικό δίδυμο από Νάτεσταντ και Χάνσεν συνδυάζει την λειτουργικότητα ενός αποθηκάριου και τον ενθουσιασμό ενός φοιτητή. Ο Όλσεν είναι ξυλουργός, ο Βάτναμαρ πολιτικός μηχανικός, ο Χολστ είναι δάκαλο, ο Έντμουντσον γυμναστής και ο σκόρερ του δεύτερου τέρματος Χάλουρ Χάνσον μέχρι πρότινος δούλευε σε συνεργείο οδοποιίας που έκανε ασφαλτοστρώσεις.
Στον πάγκο υπήρχε ηλεκτρολόγος (Γιουστίνουνσεν), νηπιαγωγός (Μπαρτάλστοβου), ένας πολιτικός μηχανικός (Γιάκομπσεν) και αρκετοί ακόμα φοιτητές. Κοινώς, τα Φερόε είχαν παίκτες για παν ενδεχόμενο. Α, υπήρχε και αυτό το «8» που έκανε τον Σέρχιο Μαρκαριάν να πει «τον είδατε πως έτρεχε;». Ο 20χρονος Μπράντουρ Όλσεν είναι το πιο λαμπρό ταλέντο που έχει βγάλει ποτέ το νησί, πρόσφατα υπέγραψε συμβόλαιο στην Κοπεγχάγη, ο οποίος όμως στην ζωή του έχει παίξει όλα κι όλα 12 επαγγελματικά ματς.
Η ομοσπονδία είναι αυτή που φροντίζει να εξασφαλίζει σε όλους (σε όσους μπορεί για την ακρίβεια) άδεια από τις δουλειές τους την εβδομάδα που υπάρχουν διεθνείς υποχρεώσεις και είναι υπεύθυνη να τους πληρώσει τα χαμένα τους μεροκάματα. Πόσα παίρνει ένας ντόπιος ποδοσφαιριστής; Καλά λεφτά για τα δεδομένα της χώρας. Οι πλέον ακριβοπληρωμένοι παίρνουν μηνιάτικο που κυμαίνεται από 1500 ως 3360 ευρώ, ενώ υπάρχουν ορισμένοι εξ’ αυτών που δεν πληρώνονται καθόλου και παίζουν μπάλα, απλώς για το χόμπι τους. Εξάλλου το συνολικό ετήσιο μπάτζετ της (υπερδύναμης) της χώρας Βίκινγκιουρ μετά βίας φτάνει τις 250.000 ευρώ. Κάντε τις αναγωγές με τους μισθούς και τα συμβόλαια των παικτών της Εθνικής Ελλάδας και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.
Εδώ και 13 χρόνια τα νησιά Φερόε δεν είχαν πετύχει διπλό σε επίσημο παιχνίδι. Το πέτυχαν στο «Καραϊσκάκης» απέναντι μας. Από το 2002 και τις δύο νίκες απέναντι σε Λουξεμβούργο δεν είχαν καταφέρει να κάνουν δύο νίκες στην ίδια προκριματική φάση απέναντι στον ίδιο αντίπαλο. Το πέτυχαν με μας. Στα πρώτα 13 επίσημα του ματς στον πάγκο των Φερόε, ο Δανός Λαρς Όλσεν (αρχηγός της ομάδας που κατέκτησε το Euro 1992) είχε πάρει μόνο μία ισοπαλία. Τώρα έχει ήδη δύο νίκες στο τσεπάκι του.
Το ποδόσφαιρο στα Φερόε δεν υπόθεση ζωής ή θανάτου, αλλά ένας τρόπος να κάνεις δωρεάν ταξίδια με την Εθνική στο εξωτερικό, να κάνεις λίγη φιγούρα στην δουλειά σου, να παίρνεις μερικά ρεπό παραπάνω. Αν τώρα τύχει να γίνεις κι επαγγελματίας, ακόμα καλύτερα. Έτσι κι αλλιώς, αυτοί οι χομπίστες από το βορειότερο άκρο της γης απέδειξαν απέναντι στην Εθνική μας ότι η διαφορά τους από αυτούς που βιοπορίζονται αποκλειστικά από την μπάλα, δεν είναι δα και χαώδης…
πηγή: sdna.gr
Ακολουθήστε το goalpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
