Δύσκολος ο δρόμος, αλλά επιτυχημένος για τη Σκόπελο

Όπως κάθε χρόνια έτσι και η φετινή σεζόν είχε κάποια κοινά χαρακτηριστικά με τις προηγούμενες, αλλά και κάποια νέα στοιχεία που αφορούν την εικόνα και την πορεία της ομάδας της Σκοπέλου. Η Σκόπελος ολοκλήρωσε στη 10η θέση, έχοντας 33 βαθμούς, με 9 νίκες, 6 ισοπαλίες και 15 ήττες. Ξεκινώντας θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η εκ των πραγμάτων η ομάδα είναι επιτυχημένη, από τη στιγμή που…

παρέμεινε στην κατηγορία και μάλιστα εξασφαλίζοντας την παραμονή επί της ουσίας, αρκετές αγωνιστικές πριν την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος.
Το γεγονός της παραμονής, είναι πολύ σημαντικό, αν συνυπολογίσουμε ότι για κάθε νησιωτική ομάδα ο δρόμος που καλείται να διαβεί είναι πιο δύσκολος, συνυπολογισμένων των επιπλέον δυσκολιών που έχουν να κάνουν με της αυξημένες επαγγελματικές υποχρεώσεις των περισσότερων παικτών, ακόμα και σε περιόδους που έχει ξεκινήσει το πρωτάθλημα, στους διαθέσιμους ποδοσφαιριστές που μπορούν να αγωνιστούν σε μια νησιωτική ομάδα, αλλά και των αντικειμενικών δυσκολιών που έχουν να κάνουν με το πολύ μεγάλο λειτουργικό κόστος εξαιτίας των πολλών και πολυέξοδων μετακινήσεων.
Η χρονιά κρίνεται επιτυχημένη, επίσης, αν αναλογιστεί κάποιος τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ως ομάδα. Αρχικά η ελλιπής ως μηδαμινή προετοιμασία το καλοκαίρι, κυρίως λόγω της επαγγελματικής ενασχόλησης των παικτών την τουριστική σεζόν στο νησί.
Η έλευση προπονητή τη δεύτερη αγωνιστική του πρωταθλήματος, όταν ανέλαβε ο Χρήστος Καπελιάνης προερχόμενος από άλλο νομό και με άγνοια τόσο του ρόστερ, αλλά και γενικότερα των ομάδων της Μαγνησίας. Παράλληλα, λόγω επαγγέλματος (γυμναστής στην Αλόννησο) δεν είχε καθημερινή παρουσία στην προπόνηση με ότι αυτό συνεπάγεται.
Τις πέντε πρώτες αγωνιστικές η ομάδα είχε ισάριθμες ήττες, άρα τραγικό ξεκίνημα, το οποίο θα έπρεπε να καλυφθεί, κάνοντας η ομάδα μια υπερπροσπάθεια, με τα συνεχόμενα και πολυέξοδα ταξίδια για Βόλο και με σοβαρές ελλείψεις παικτών σε αρκετά ματς.
Μαζί με όλα αυτά υπήρξε αποχώρηση σημαντικών παικτών λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων ή σπουδών, αλλά και κάποιοι σοβαροί τραυματισμοί παικτών “βαρόμετρο” για την ομάδα.
Στο ροστερ εντάχθηκαν αρκετοί νέοι παίκτες, κάτω των 18, χωρίς παραστάσεις από πρωτάθλημα, οι οποίοι έπρεπε να προσαρμοστούν το ταχύτερο δυνατό μιας και δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο. Η ομάδα χρησιμοποίησε σε όλο το πρωτάθλημα 25 ποδοσφαιριστές τους οποίους αν θέλουμε να ταξινομήσουμε μπορούμε να πούμε ότι υπήρχε ένα γκρούπ με τους Χισάι, Μπρούσι, Σένκο Ταλαδιανο, Ζαρίφη, Χόνδρο, Χρυσάνθη, Αλεξίου, Ασημάκη Καραθανάση, Συνοδινό, και Δαλακιάρη, οι οποίοι έπαιξαν σχεδόν το σύνολο των αγώνων. Άλλο ένα γκρουπ παικτών αποτελούμενο από Χρυσοφο, Τριανταφύλλου, Κονταξή και Καραγιώργο οι οποίοι έδωσαν ώθηση με την εμπειρία τους, αλλά με λιγότερες συμμετοχές και τέλος ένα τρίτο γκρούπ των Ν. Παναγιώτου, Ρ. Παναγιώτου, Κερμελή, Σκιαθίτη, Προκοπίου, Γεωργιου, Ταφίλη, Στρατηγάκη, και Γκούμα οι οποίοι ήταν μαθητές φοιτητές ή παιδιά με αυξημένες επαγγελματικές υποχρεώσεις κατά τη διάρκεια της χρονιάς.
Όλοι όμως είτε λίγο είτε περισσότερο έβαλαν το δικό τους λιθαράκι για την επίτευξη του δύσκολου στόχου της παραμονής.

 Χρήστος Καπελιάνης: “Πρωτόγνωρη εμπειρία η ενασχόληση με νησιωτική ομάδα”

Πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα διότι μια ομάδα νησιού έχει καταρχήν πρόβλημα ποδοσφαιρικής νοοτροπίας και λειτουργίας γενικότερα σε σχέση με μια ομάδα της πόλης οπότε θα έπρεπε να προσαρμοστώ σε πολλά επίπεδα, αλλά και να αλλάξω πράγματα. Έπρεπε πρώτα να γνωριστώ με τους παίκτες μου, να μάθουν τη θεωρία μου για το ποδόσφαιρο, να τους μυήσω στη λογική της καθημερινής προπόνησης, όσο δύσκολο και να ακούγεται αυτό, γιατί ήταν το μόνο όπλο που είχαμε. Κατόπιν έπρεπε να βελτιώσω πολλά πράγματα στο κομμάτι της φυσικής κατάστασης, αλλά και της τακτικής, διότι υπήρχαν σοβαρές ελλείψεις από προηγούμενα έτη.
Τέλος, κοντά σε όλα αυτά θα έπρεπε η ομάδα να παρουσιάζεται ανταγωνιστική και να διεκδικεί βαθμούς από όλα τα ματς .Όλο αυτό μας πήρε χρόνο αλλά σιγά- σιγά και σε συνδυασμό με κάποια καλά αποτελέσματα, η ομάδα πήρε τα πάνω της κάνοντας τελικά μια αξιόλογη πορεία. Όλα αυτά, φυσικά, έγιναν με την υπομονή των παικτών οι οποίοι πίστεψαν σ΄ αυτή τη διαδικασία, με τη συμπαράσταση των ανθρώπων της διοίκησης και την υποστήριξη του κόσμου, τουλάχιστον στα εντός έδρας ματς.
Τους ευχαριστώ όλους κι εύχομαι να υπάρχει συνέχεια. Τώρα όσο για το δικό μου μέλλον είναι νωρίς για οποιοδήποτε σχέδιο, διότι η ενασχόλησή μου με την προπονητική είναι σε συνάρτηση με το επάγγελμα μου”