Είναι, θα μπορούσε να πει κανείς, σχεδόν επιβεβλημένο: η επιστροφή στις ρίζες που οδηγούν στην επιτυχία. Πέρυσι έγινε η πρώτη κίνηση με την υπογραφή του Σεμπάστιαν Φέτελ- καθώς είναι γνωστό πως η Σκουντερία θέλει το Γερμανό της- προκειμένου ν’ αναβιώσουν μέρες Μίκαελ Σουμάχερ στην ιταλική ομάδα και φέτος το πήγανε ένα βήμα μπροστά.
Ή, για την ακρίβεια, πολλά βήματα πίσω. Πίσω στο 1975. Τότε, με το Νίκι Λάουντα στο κόκπιτ, η Φεράρι 312Τ είχε αναδειχθεί παγκόσμια πρωταθλήτρια και αυτό που ξεχώριζε στο μονοθέσιο ήταν η λευκή λωρίδα πίσω από το κεφάλι του Αυστριακού που «κοσμούσε» τον κόκκινο πύραυλο.
Οι άνθρωποι της περσινής δευτεραθλήτριας, λοιπόν, σκέφτηκαν πως μια επιστροφή στο… μέλλον δεν είναι καθόλου κακή ιδέα- έστω και για ψυχολογικούς, μόνο, λόγους- και στ’ αποκαλυπτήρια της φετινής SF16-H το λευκό έκλεψε την παράσταση.
Από κει και πέρα οι διαφορές με την προκάτοχό της δεν είναι σημαντικές, μ’ εξαίρεση ίσως το ρύγχος, το οποίο είναι αισθητά μικρότερο εν συγκρίσει με αυτό της SF15-T. Αλλαγές παρατηρούνται και στην εμπρός ανάρτηση, ενώ οι εισαγωγές αέρα μοιάζουν ελαφρώς μικρότερες.
Το μονοθέσιο της Σκουντερία, λοιπόν, είναι και επισήμως εδώ. Φέτελ (πρωτίστως) και Ράικονεν θα προσπαθήσουν να μπουν στα παπούτσια του Νίκι Λάουντα και να κάνουν τη Φεράρι και πάλι πρωταθλήτρια μετά από σχεδόν μια δεκαετία (τελευταίος τίτλος το 2007 με τον Φινλανδό, στην πρώτη του θητεία στο Μαρανέλο).
Η Μερσέντες, φυσικά, αναμένεται ν’ αποτελέσει το σχεδόν ανυπέρβλητο εμπόδιο για όλους, όμως αν μπορεί κάποια να τη ρίξει από την κορυφή στην οποία στρογγυλοκάθεται την τελευταία διετία, δεν είναι άλλη από τη Φεράρι.
Άραγε θα σηκωθεί στα δυο του πόδια το Αλογατάκι στο τέλος της σεζόν ή θα παραμείνει γι’ ακόμα μια χρονιά πεισματικά «καθηλωμένο» στα τέσσερα;
sdna.gr
Ακολουθήστε το goalpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
