Μοράις: «Είναι θαύμα ότι ζω»!

Ο προπονητής της ΑΕΚ, Ζοσέ Μοράις έδωσε μία μεγάλη συνέντευξη στην σουηδική εφημερίδα Aftonbladet, περιγράφοντας την ζωή του δίπλα στον Μουρίνιο, αλλά και την σχέση του με την ΑΕΚ. Αν είναι το ποδόσφαιρο θέμα ζωής και θανάτου; Για τον 51χρονο Ζοσέ Μοράις σίγουρα είναι.
Οι ασκήσεις με την μπάλα γίνονται ασταμάτητα στο προπονητικό κέντρο της ΑΕΚ. Η μπάλα πάει με ταχύτητα μπροστά σε ασκήσεις όπου επιτίθενται 4-5 παίκτες. Το τέμπο είναι υψηλό, μερικοί παίκτες είναι σχεδόν σε όλες τις ασκήσεις. Ο προπονητής περιφέρεται στο γήπεδο ως παίκτης φάντασμα και ξαφνικά αντιδρά αυθόρμητα όταν η μπάλα πάει προς τα μπροστά.
Ο Ζοσέ Μοράιος δεν είναι ο τύπος του προπονητή που κάθεται με τα χέρια σταυρωμένα, κοιτώντας και αφήνοντας τους βοηθούς να αναλάβουν την προπόνηση.
«Πάντα ήμουν πολύ ενεργός κατά την διάρκεια των προπονήσεων. Αλλά είναι μόνο μία από τις λίγες ομοιότητες που έχω με εκείνο τον προπονητή του 2005 που ήταν στην Ασίρισκα», λέει ο Μοράις λίγο μετά το τέλος της προπόνησης. «Είμαι ένας διαφορετικός προπονητής. Τα τελευταία χρόνια με άλλαξαν ολοκληρωτικά».
Δράμα στην Τουρκία
Μετά από 10 χρόνια ως βοηθός του Ζοσέ Μουρίνιο με όλη την εμπειρία που απέκτησε από αυτή την σχέση, ο Ζοσέ Μοράις θέλησε από την περασμένη άνοιξε να δώσει μία άλλη πτυχή στην ζωή του. Όταν ο Μουρίνιο άφησε την Τσέλσι τον περασμένο Δεκέμβριο ολοκληρώθηκε και η συνεργασία του με τον πιστό του φίλο και συνεργάτη.
Ο Μοράις επέλεξε να γίνει προπονητής στην τουρκική Αντάλιασπορ, με παίκτες όπως ο Σαμουέλ Ετό στο ρόστερ. Τα αποτελέσματα ήταν έτσι κι έτσι στον πρώτο μήνα με τον Μοράις στο τιμόνι. Δύο ημέρες πριν από το μεγάλο ματς με την Φενερμπαχτσέ στις αρχές Φεβρουαρίου μάζεψε την ομάδα για μία τακτική ανάλυση και ομιλία.
«Ήθελα να δείξω στους παίκτες ότι δεν ήμουν ευχαριστημένος με το πως πήγαιναν τα πράγματα. Χτύπησα με το χέρι μου τον τοίχο για να δείξω τι εννοώ. Λίγο μετά ένιωσα ένα πόνο στον λαιμό. Σύντομα είχα και πονοκέφαλο και αναγκάστηκα να χαμηλώσω την ένταση στην φωνή μου. Αλλά ολοκλήρωσα την συνάντηση και βγήκα έξω να διευθύνω την προπόνηση. Ήμουν στο προπονητικό κέντρο για 1.5 ώρα. Είπα όμως στον γιατρό ότι είχα τρομερό πονοκέφαλο. Κανείς δεν παρατήρησε το παραμικρό. Όταν σφύριξα με την σφυρίχτρα ένιωσα ένα τρομερό πόνο. Ο θόρυβος πολλαπλασιάστηκε 100 φορές στο κεφάλι μου».
Ο Μοράις μεταφέρθηκε εσπευσμένα σε νοσοκομεία της Αττάλειας και ξεκίνησαν οι εξονυχιστικές εξετάσεις.
«Ήταν ένας γιατρός και του είπα τι έζησα: “Έχεις ένα αιμάτωμα στον εγκέφαλο δύο εκατοστών”. Δύο εκατοστά; Σκατά! Τότε πρέπει να έχω μεγάλο εγκέφαλο», λέει γελώντας, αλλά σύντομα γίνεται πιο σοβαρός: «Ο γιατροί είπαν ότι είναι θαύμα το ότι έζησα! Μου δόθηκε μία δεύτερη ευκαιρία. Είμαι χαρούμενος που δεν έγινε κάποια μόνιμη ζημιά. Φυσιολογικά μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο πρέπει να μένεις ανενεργός για λίγο. Εγώ μετά από λίγες ημέρες πήγα στην προπόνηση».
Ο Μοράις νοσηλεύτηκε για 12 ημέρες, αλλά επέστρεψε στην δουλειά, όντας υπό επιτήρηση τους τρεις πρώτους μήνες. Ο Μοράις και η νεοφώτιστη Αντάλιασπορ συνέχισε δυνατά την άνοιξη και τερμάτισε στην 9η θέση, όχι πολύ μακριά από τις θέσεις της Ευρώπης.
Πριν από ένα μήνα ο Μοράις δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από τον νέο αθλητικό διευθυντή της ΑΕΚ, Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς: «Δεν ήμουν χαρούμενος με την κατάσταση στην Αντάλιασπορ. Ήταν πάρα πολλά. Το μάνατζμεντ του συλλόγου δεν ήταν ξεκάθαρο, δεν ήταν ξεκάθαρο το πως δουλεύαμε, ενώ υπήρχαν πολλά προβλήματα γύρω από τον Ετό».
– Είπες κατευθείαν ναι στην ΑΕΚ;
«Ο Ντάνιελ και εγώ συναντηθήκαμε πρώτα για να συζητήσουμε πως βλέπαμε μερικά πράγματα. Υπήρξε κατευθείαν χημεία ανάμεσά μας κυρίως στο πως θέλουμε να εξελίξουμε την ΑΕΚ».
– Ποιος είναι τώρα ο στόχος σας και τι από αυτά είναι ρεαλιστικό να γίνει;
«Είναι ένα κλαμπ με μεγάλες δυνατότητες. Μόνο κοιτάξτε τους οπαδούς, το μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά και τις εγκαταστάσεις που έχει ο σύλλογος σήμερα. Είναι μία από τις μεγαλύτερες ομάδες στην Ελλάδα. Παρακολουθώ αυτό το πρωτάθλημα εδώ και πολλά χρόνια επειδή υπάρχουν πολλοί Πορτογάλοι παίκτες και προπονητές εδώ. Ο βραχυπρόθεσμος στόχος μου είναι να βελτιώσω την ομάδα και το παιχνίδι της. Υπάρχει αρκετό περιθώριο, βλέποντας τους παίκτες μου έχουμε. Θα είμαστε σε θέση να διεκδικήσουμε και να το ελληνικό πρωτάθλημα στην κορυφή του οποίου είναι ο Ολυμπιακός.».
Η σχέση ανάμεσα στην Σουηδία και τον Ζοσέ Μοράις είναι στενή. Έχει τον Μαϊστόροβιτς ως πιο κοντινό του άνθρωπο στην δουλειά, ο Γιάκουμπ Γιοχάνσον είναι ένας από τους σταρ της ομάδας, ενώ ο 51χρονος είναι παντρεμένος με την Σουηδή Ζάντρα Χάραλντσον και μαζί έχουν μία εξάχρονη κόρη την Σόφι: «Η βάση μας είναι ένα σπίτι στο Cascais και το Μάλμε. Η Σόφι φοιτά σε ένα σουηδικό σχολείο στην Λισαβώνα, όμως πρόκειται να ξεκινήσει σε διεθνές σχολείο στην ΑΘήνα».
– Θα πάρει τώρα άλλους Σουηδούς παίκτες η ΑΕΚ;
«Δεν είναι απίθανο. Οι νοοτροπία των Σουηδών παικτών είναι ένα πλεονέκτημα. Είναι καλά προπονημένοι και πειθαρχημένοι. Οι Σουηδοί παίκτες επίσης είναι καλοί στο να προσαρμόζονται εύκολα. Παρακολουθώ την Μάλμε. Έχω ιδιαίτερη σχέση με την Μάλμε γιατί εκεί είναι η κατοικία μου και έχω κάποιους φίλους στον σύλλογο. Φυσικά και η καρδιά μου χτυπά διαφορετικά για παίκτες από την Πορτογαλία και την Σουηδία».
– Πόση επαφή έχετε με τον Μουρίνιο;
«Μιλάμε όσο πιο συχνά μπορούμε. Είναι μεγάλη έμπνευση για μένα και νιώθω ότι πάντα θα είναι εκεί».
– Πως νιώθεις για την κατάσταση που βιώνει τώρα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ;
«Ο Ζοσέ είναι ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο, αλλά πρέπει να ξεκαθαρίσει τα πράγματα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που εδώ και 3-4 χρόνια έχει κάνει βήματα προς τα πίσω, κάτι που δεν συνέβαινε ποτέ με αυτό τον σύλλογο. Νομίζω ότι είναι καλύτερος από κάθε άλλον να λύνει καταστάσεις σε ένα σύλλογο, εκεί οπού υπάρχει έλλειψη πειθαρχίας, κινήτρου και φιλοδοξίας. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχασε λίγο την ταυτότητα της, όταν έφυγε ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Ο Μουρίνιο δίνει ταυτότητα και χαρακτηρίζει ένα κλαμπ. Η δεύτερη σεζόν του είναι συνήθως η καλύτερη του. Αυτή την σεζόν η δουλειά του είναι να βάλει σε τάξη τα πράγματα».
Ο Μοράις λέει ότι ενδιαφέρεται στο μέλλον να επιστρέψει στην σουηδική λίγκα και να προπονήσει μία μεγαλύτερη ομάδα, για να δείξει πως άλλαξε και προόδευσε ως προπονητής από εκείνη την σεζόν το 2005 με την Ασίρισκα.
– Μήπως η γυναίκα σας, σας είπε ότι πρέπει να πάτε σε μία πιο ήσυχη δουλειά;
«Όχι ξέρει ότι αυτή είναι η ζωή μου. Πάντα με υποστήριζε. Πήρα το πράσινο φως από τους γιατρούς για να δουλέψω. Τώρα νιώθω περισσότερο από ποτέ, ότι η αποστολή μου στην ζωή είναι να βοηθώ άλλους να πετυχαίνουν τα όνειρά τους. Αυτό είναι που με κάνει να νιώθω χαρούμενος».