Βλέποντας το βράδυ της Δευτέρας τον Ολυμπιακό Βόλου να βγαίνει νικητής από την «μάχη» της Καλαμαριάς, κόντρα σ’ έναν αντίπαλο που είχε ανάγκη τους βαθμούς, επιβεβαιώθηκε η εικόνα που είχα για τους ερυθρολεύκους, ότι τα καταφέρνουν και επιβιώνουν, όταν βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο.
Για την ακρίβεια, το ξεκίνημα του Ολυμπιακού στο δεύτερο γύρο της Φούτμπολ Λιγκ είναι πραγματικό dejavu. Όπως και στον πρώτο γύρο, ερχόταν από δύο αποκαρδιωτικές ήττες από Ζάκυνθο και Ηρακλή και βρήκε οξυγόνο νικώντας τον Απόλλωνα, σ’ ένα ματς που διεξήχθη και πάλι υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες.
Παρότι η πορεία των ερυθρολεύκων στο πρωτάθλημα υπολείπεται των προσδοκιών, ωστόσο η ομάδα όταν παίζει τα παιχνίδια χωρίς αύριο, αυτά που η ήττα σε αφήνει πολύ μακριά από το στόχο και η νίκη σε κρατάει ζωντανό, δείχνει μεγάλη θέληση και μέταλλο συμπαγούς ομάδας. Σ’ αυτά τα ματς «ειδικών συνθηκών», όταν απαιτείται η νίκη με κάθε κόστος, ο Ολυμπιακός Βόλου δείχνει μια νοοτροπία «refuse to lose».
Εκτός από τα δύο ματς κόντρα στην Καλαμαριά, να θυμίσω, για του λόγου το αληθές, άλλες δύο κομβικές νίκες που ήλθαν μετά από ανεπιτυχή αποτελέσματα και κράτησαν την ομάδα ζωντανή στο κυνήγι της τρίτης θέσης.
Το εντός έδρας ντέρμπι με την Α.Ε.Λ. είχε τον ίδιο χαρακτήρα, καθώς είχε προηγηθεί η ισοπαλία στον Εύοσμο και ο Ολυμπιακός είχε μείνει πίσω στην βαθμολογία, αλλά βγήκε θριαμβευτής (2-0). Την ένατη αγωνιστική ταξίδεψε στο Αιγίνιο, προερχόμενος από την άδικη ήττα στη Λαμία και την ήττα-σοκ από τον Τύρναβο στο Ε.Α.Κ., αλλά μέσα στο λασπωμένο τερέν έλαμψε το άστρο του Διαμαντόπουλου και το πάθος της ομάδας να πάρει το τρίποντο, όπως και έγινε (1-2).
Όποτε ο Ολυμπιακός Βόλου έκανε ήττα στο πρωτάθλημα, την ακολούθησε ακόμη μία, αλλά αμέσως μετά η ομάδα έδειχνε χαρακτήρα και αντί να διαλυθεί, απαντούσε με νίκη.
Για να έρθουμε στο σήμερα, ο Ολυμπιακός είναι ζωντανός, αλλά χρειάζεται πλέον κάτι παραπάνω. Με τα παιχνίδια που απομένουν για το φινάλε να λιγοστεύουν, οι ερυθρόλευκοι χρειάζονται μια αγωνιστική υπέρβαση.
Σε παιχνίδια υπό κακές γηπεδικές συνθήκες, όπου κυριαρχεί η ένταση, το πείσμα, το πάθος και δεν προσφέρονται για οργανωμένο ποδόσφαιρο, ο Ολυμπιακός τα κατάφερε τέλεια, χωρίς όμως να έχει πείσει ότι έλυσε όλα του τα αγωνιστικά προβλήματα.
Είναι νωπή στη μνήμη όλων η κυριαρχία του Ηρακλή στο Ε.Α.Κ., σ’ ένα ματς που κατέδειξε, κατά παραδοχή και του Δημήτρη Ελευθερόπουλου, ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να βελτιώσει πολλά πράγματα στο παιχνίδι του για να φτάσει στο αγωνιστικό επίπεδο του “γηραιού”.
Ο αγώνας στο γήπεδο της Καλαμαριάς δεν προσφερόταν για να βγάλει κανείς συμπεράσματα σχετικά με την αγωνιστική βελτίωση του Ολυμπιακού Βόλου, καθώς ο αγωνιστικός χώρος ήταν κακός και φυσούσε πολύ δυνατός αέρας.
Στα θετικά, κρατάω την θέληση και την αγωνιστική πειθαρχία, που είχε σαν αποτέλεσμα να μην απειληθεί ο Ολυμπιακός, ειδικά όσο αγωνιζόταν με 10 παίκτες και την πολύ καλή παρουσία του Μπιτάνγκ, που ήταν παντού. Αυτό που νομίζω ότι χρήζει βελτίωσης είναι η ηρεμία και η υπομονή στην κυκλοφορία της μπάλας. Σπάνια μπορούσε κανείς να δει πάνω από 3-4 επιτυχείς μεταβιβάσεις, αφού υπήρχε μια βιασύνη η μπάλα να πάει μπροστά, ακόμη κι αν δεν υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες. Μόνον ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ, χάρη και στην πολύ καλή τεχνική του, κράτησε την μπάλα και ηρέμησε το παιχνίδι της ομάδας.
Η παρτίδα για τον Ολυμπιακό Βόλου, προς το παρόν, σώθηκε. Ο στόχος είναι να κερδηθεί και για να γίνει αυτό, πρέπει να δείξει βελτίωση και σταθερότητα σε όλα τα παιχνίδια που έρχονται.
Θοδωρής Καπάτος για το Goalpost.gr
Ακολουθήστε το goalpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
