Φωτιά στο Σαββατόβραδο! Ρίβερ Πλέιτ και Μπόκα Τζούνιορς δίνουν ραντεβού στο Μονουμεντάλ για το δεύτερο Superclasico που θα κρίνει τον φετινό νικητή του Copa Libertadores και το G-Weekend Journal αναφέρει 4 λόγους που η κάθε ομάδα μπορεί να κατακτήσει το τρόπαιο.
Δεν υπήρξε ποτέ κάτι τέτοιο, και δύσκολα θα ξαναυπάρξει. Ρίβερ Πλέιτ εναντίον Μπόκα Τζούνιορς στον απόλυτο τελικό. Οι δύο αιώνιοι της Αργεντινής μετά το 2-2 του πρώτου αγώνα δίνουν ραντεβού στο Μονουμεντάλ σε έναν αγώνα που θα γραφτεί ιστορία. Γιατί πολύ απλά αυτό το ματς δεν κρίνει έναν απλό τίτλο (από αυτούς έχουν μπόλικους και οι δύο), αλλά πολλά περισσότερα, γιατί πολύ απλά ο νικητής θα έχει περάσει στην αιωνιότητα και ο χαμένος θα βυθιστεί στα τάρταρα. Με βάση τα δεδομένα του 2-2 του Μπομπονέρα το G-Weekend Journal καταγράφει τους λόγους που μπορεί η κάθε ομάδα να κατακτήσει το τρόπαιο.
Γιατί θα το σηκώσει η Ρίβερ Πλέιτ
Παρόλα αυτά, η διπλή αντίδραση των παικτών του Γκαγιάρδο φανέρωσε και τον χαρακτήρα αυτής της ομάδας. Αρχικά, στο 33′ η Ρίβερ βρέθηκε πίσω στο σκορ στην πρώτη επικίνδυνη στιγμή της Μπόκα στον αγώνα με τον Πράτο μετά από υπέροχη ασίστ του Μαρτίνες σχεδόν με την σέντρα να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα του Ρόσι παγώνοντας το Μπομπονέρα. Ο χαρακτήρας των «μιγιονάριος» φάνηκε ακόμα περισσότερο όταν ο Μπενεντέτο έδωσε ξανά προβάδισμα στους γηπεδούχους στο 45′. Παρά το δύσκολο σημείο που δέχτηκε το δεύτερο γκολ (λίγο πριν την ανάπαυλα) και με τον κόσμο να παραληρεί, η Ρίβερ κατάφερε να φέρει ξανά το ματς στα ίσια όταν στο 57′ μετά από νέα προσπάθεια του Πίτι Μαρτίνες ήρθε το αυτογκόλ του Ισκιέρδο. Καταλαβαίνει κανείς πως αν καταφέρνεις δύο φορές μέσα σε μια τέτοια έδρα να ανταπεξέρχεσαι σε τέτοιες δυσκολίες, τότε δείχνεις από τι μέταλλο είναι φτιαγμένη αυτή η ομάδα.
Η τακτική ανωτερότητα του Γκαργιάρδο
Τα έχουμε ξαναπεί. Ο Μαρσέλο Γκαγιάρδο είναι ο καλύτερος προπονητής αυτή την στιγμή στην Λατινική Αμερική και το γεγονός ότι η Ρίβερ αυτή την στιγμή είναι ανώτερη από την Μπόκα, το οφείλει και στον προπονητή της. Παρά το γεγονός ότι δεν μπορούσε να βρεθεί καν στο γήπεδο λόγω τιμωρίας, αλλά ούτε και να επικοινωνήσει με το επιτελείο του, η Ρίβερ είναι τόσο καλοδουλεμένη που η απουσία του δεν φάνηκε καθόλου. Εκτός από την αλλαγή του συστήματος σε 5-3-2 με την είσοδο του Κουαρτα στην θέση του τραυματία Πόντσιο, ένα σύστημα που μάλλον μπέρδεψε τον αντίπαλο προπονητή, το πλάνο του Γκαγιάρδο επέτρεψε στην ομάδα του να εφαρμόσει τις ιδέες της και να αναδείξει τις αρετές της χωρίς ούτε ένα λεπτό να προσαρμοστεί στο παιχνίδι του αντιπάλου της. Σχεδόν σε όλη την διάρκεια του αγώνα, παρά τις πολλές αλλαγές στον σχηματισμό (ξεκίνημα με 5-3-2 και στη συνέχεια 4-1-3-2, 4-3-2-1, 4-3-3, 4-1-4-1) η Ρίβερ συνέχιζε να διατηρεί την μπάλα στην κατοχή της, το συνεχές πρεσάρισμα στην πρώτη μπαλιά του αντιπάλου και στην άμεση ανάκτηση της μπάλας, αλλά και στην άμεση μετάβαση από θέση άμυνας στην επίθεση με κάθετες πάσες κυρίως του Πίτι Μαρτίνες. Και το πλάνο αυτό εφαρμόστηκε πλήρως με απόλυτη επιτυχία στους προηγούμενους γύρους του Λιμπερταδόρες με αντιπάλους όπως η Ιντεπεντιέντε, η Ράσινγκ και η κάτοχος του τροπαίου Γκρέμιο.
Μια οικογένεια
Η Ρίβερ Πλέιτ κατέβηκε στο Μπομπονέρα με δύο σημαντικότατες απουσίες. Αυτή του αρχηγού και ηγέτη της ομάδας, Λεονάρντο Πόντσιο, αλλά και του γνωστού μας Νάτσο Σκόκο. Βέβαια, καμία από αυτές δεν μπορούσε να συγκριθεί με αυτή του ίδιου του προπονητή, Μαρσέλο Γκαγιάρδο, στον οποίο μάλιστα του είχε απαγορευθεί και κάθε είδους επικοινωνία με το προπονητικό τιμ. Για τον λόγο αυτό και η ομάδα από την Τετάρτη μέχρι την ημέρα του αγώνα με μοναδικό στόχο την αποσυμπίεση και την ακόμα περισσότερο ενίσχυση των σχέσεων του γκρουπ. «Μαζί είμαστε οι καλύτεροι» αναφέρει το μήνυμα του συλλόγου στα social media και όπως φαίνεται αυτό το δέσιμο μεταξύ παικτών και τεχνικού τιμ είναι που κάνει την διαφορά και μπορεί να ξεπεράσει τα όποια εμπόδια. «Η Ρίβερ είναι μεγάλη ομάδα και το γεγονός πως είμαστε όλοι ενωμένοι, μια οικογένεια σου δίνει την δυνατότητα να δουλεύεις με χαρά, μακριά από οποιαδήποτε μορφή ανταγωνιστικότητας. Αυτό είναι και το μεγάλο μας μυστικό, το οικογενειακό κλίμα που κάνει τον καθέναν να πεθαίνει μέσα στο γήπεδο για τον άλλον», τονίζει ο υπαρχηγός των «μιγιονάριος», Τζόναθαν Μαϊντάνα. Και το κλίμα αυτό δεν είναι απόρροια της στιγμής, ελέω των Superclasicos, αλλά αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς που γίνεται στο Μονουμεντάλ από την ημέρα που ανέλαβε ο Μαρσέλο Γκαγιάρδο, δλδ τα 4,5 τελευταία χρόνια. «Θα πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι σε αυτό που έχουμε κερδίσει με την ατομική και ομαδική δουλειά μας όλα αυτά τα χρόνια», τονίζει ο τεχνικός της Ρίβερ.
Το όπλο που λέγεται Μονουμεντάλ
Η Ρίβερ Πλέιτ έχει κερδίσει τρεις φορές το Copa Libertadores. Το 1986, το 1996, και το 2015. Κοινή συνισταμένη και στις τρεις κατακτήσεις είναι το γεγονός πως ο επαναληπτικός τελικός διεξήχθη στο Μονουμεντάλ. Τις δύο πρώτες φορές οι «μιγιονάριος» είχαν αντιμετωπίσει την Αμέρικα Ντε Κάλι από την Κολομβία με τον αδικοχαμένο Χουάν Φούνες να κερδίζει μόνος τους τους Κολομβιανούς το 1986. Δέκα χρόνια μετά, η Αμέρικα έβαλε δύσκολα αφού στο πρώτο ματς στην Κολομβία είχε επικρατήσει με 1-0. Έτσι, η Ρίβερ χρειαζόταν μια νίκη με δύο γκολ διαφορά για να πάρει το τρόπαιο και τα κατάφερε αφού τότε διέθετε έναν από τους καλύτερους επιθετικούς που έχει βγάλει ποτέ η Αργεντινή, τον Ερνάν Κρέσπο. Ο «Βαλντανίτο» πήρε από το χέρι του την Ρίβερ και με δύο γκολ έκανε την ανατροπή για το δεύτερο τρόπαιο.
Η τρίτη κατάκτηση ήρθε το 2015 κόντρα στην μεξικανική Τίγκρες. Με το 0-0 του πρώτου αγώνα όλα θα κρίνονταν στο Μονουμεντάλ. Σε μια βραδιά που δεν σταμάτησε να βρέχει η Ρίβερ χωρίς τον Γκαγιάρδο στον πάγκο (όπως και τώρα στον πάγκο θα βρίσκεται ο βοηθός του Ματίας Μπισκάι) συνέτριψε με 3-0 την ομάδα του Ζινιάκ. Και το Σάββατο όλοι στον σύλλογο ελπίζουν πως το Μονουμεντάλ θα είναι ξανά το μεγάλο όπλο της ομάδας.
Γιατί θα το σηκώσει η Μπόκα Τζούνιορς
Η επιθετική της γραμμή πετάει φωτιές
Όταν η τετράδα των επιθετικών σου αποτελείται από τους Άβιλα, Μπενεντέτο, Τέβες και Ζάρατε ξέρεις καλά ότι το γκολ είναι το τελευταίο που θα πρέπει να σε απασχολεί. Πράγματι η επιθετική γραμμή της ομάδας του Γκιγιέρμο Μπάρος Σελότο είναι το μεγάλο όπλο της φετινής Μπόκα. Κι ενώ στην αρχή της σεζόν υπήρχε αφλογιστία από τους στράικερ, από τότε που ξεκίνησε η νοκ άουτ φάση του Λιμπερταδόρες, οι φορ πετάνε φωτιές. 15 γκολ σε επτά ματς κάτι που σημαίνει 2,14 γκολ ανά αγώνα. Δύο κόντρα στην Λιμπερτάδ (φάση των 16), δύο στην Κρουζέιρο (προημιτελικά), δύο ξανά στα ημιτελικά με την Παλμέιρας και δύο ξανά κόντρα στην Ρίβερ στον τελικό. Η τρομερή της επιθετική επίδοση συνεχίστηκε όμως και μακριά από το Μπομπονέρα με τέσσερα γκολ στην Ασουνσιόν, ένα στο Μπέλο Ορίζόντε και δύο στο Σάο Πάολο. Μάλιστα η επιθετική της συγκομιδή αποκτά μεγαλύτερη αξία να σκεφτεί κανείς πως ο Παβόν ο οποίος αποτελούσε τον κατεξοχήν παίκτη δημιουργό, επέστρεψε από το Μουντιάλ σε κακή κατάσταση. Αυτό όμως δεν έχει εμποδίσει τόσο τον Άβιλα όσο και τον Μπενεντέτο να εκμεταλλεύονται την παραμικρή ευκαιρία (χαρακτηριστικό παράδειγμα ο δεύτερος ο οποίος μπήκε αλλαγή και στα δύο ματς με την Παλμέιρας και με 3 γκολ έδωσε μόνος του την πρόκριση). Αν σκεφτείς κανείς πως στον πάγκο βρίσκονται και οι Τέβες και Ζάρατε, φορ που έχουν το εύκολο γκολ καταλαβαίνεις κανείς πως ένας λόγος αισιοδοξίας της Μπόκα είναι αυτός.
«Καμπανάκι» οι δύο σερί ήττες
Παρακολουθώντας κανείς την φετινή πορεία της Μπόκα Τζούνιορς ειδικά στο Κόπα Λιμπερταδόρες θα παρατήρησε πως όσο περνούσε ο καιρός η ομάδα αποκτούσε όλο και περισσότερη πνευματική δύναμη με αποτέλεσμα η προ δύο μηνών αποκρουστική εικόνα της Μπόκα να μην έχει καμία σχέση με την τωρινή. Αν πχ ο πρώτος τελικός με την Ρίβερ είχε διεξαχθεί τον Αύγουστο η ομάδα του Σελότο δεν θα μπορούσε να προβάλει αντίσταση. Κάτι που έγινε για το πρωτάθλημα με το άνετο 0-2 της Ρίβερ στις 23 Σεπτεμβρίου. Εκείνη η ήττα τότε μαζί με αυτή που είχε προηγηθεί στο Σούπερ Καπ (ξανά από την Ρίβερ με το ίδιο σκορ και ακριβώς τους ίδιους σκόρερ) λειτούργησε ως καμπανάκι για τον τεχνικό των «σενέισες» για να δουλέψεις τις αδυναμίες της ομάδας, και να καταφέρει να μετατρέψει ξανά ένα γκρουπ παικτών σε ομάδα. Μάλιστα, κάτι τέτοιο είχε προβλέψει και ο σπουδαίος Χουάν Ρομάν Ρικέλμε ο οποίος είχε δηλώσει μετά την τελευταία ήττα της Μπόκα από την αιώνια αντίπαλο. «Αν τελικά ο Γκιγιέρμο βρει ξανά την Ρίβερ στον τελικό, τότε είμαι σίγουρος πως θα έχει βρει τρόπο για να την αντιμετωπίσει. Είναι άλλο πράγμα να μιλάμε για ένα αποτέλεσμα αγώνα και είναι άλλο πράγμα να μιλάμε για εικόνα ομάδας. Η Ρίβερ ήταν καλύτερη και κέρδισε αλλά δεν είναι η Μπαρτσελόνα του Γκουαρντιόλα (πολλοί σύγκριναν τον τρόπο παιχνιδιού των “μιγιονάριος” με αυτή της Μπαρτσελόνα της τετραετίας 2008-12)». Και η αλήθεια είναι ότι αν δεν ήταν ο Αρμάνι στα τελευταία λεπτά να βγάλει το τετ α τετ του Μπενεντέτο, η Μπόκα θα πήγαινε με προβάδισμα στον δεύτερο τελικό.
Αήττητη εκτός έδρας στο Λιμπερταδόρες, αήττητος και ο Σελότο στο Μονουμεντάλ
Μέχρι στιγμής η Μπόκα Τζούνιορς έχει δώσει 13 ματς στην διοργάνωση. Και μπορεί η πρόκριση από τον όμιλο να ήρθε χάρη σε νίκη της Παλμέιρας επί της Τζούνιορ, αλλά η αλήθεια είναι ότι σε έξι ματς μακριά από το σπίτι της δεν έχει γνωρίσει την ήττα. Τρεις ισοπαλίες στην φάση των ομίλων, 0-0 στην Λίμα στην πρεμιέρα και 1-1 τόσο με την Τζούνιορ όσο και με την Παλμέιρας. Ακούθησε η νίκη με 4-2 στην Ασουνσιόν για τους 16, αλλά και οι ισοπαλίες 1-1 στην έδρα της Κρουζέιρο και 2-2 με την Πλαμέιρας στα ημιτελικά. Παράλληλα, και ο ίδιος ο Σελότο έχει πάρει τον αέρα του Γκαγιάρδο στο Μονουμεντάλ. 0-0 τον Μάρτιο του 2016, πέντε ημέρες αφού ανέλαβε τα ηνία της Μπόκα, για να ακολουθήσουν οι δύο νίκες με τρομερό ποδόσφαιρο, αρχικά τον Δεκέμβριο του 2016 με το εντυπωσιακό 4-2 (με έναν ασταμάτητο Τέβες), αλλά και το 2-1 το Νοέμβριο του 2017.
Οι τελικοί μακριά από το σπίτι της είναι δική της υπόθεση
Από τα τέσσερα Λιμπερταδόρες που έχει κατακτήσει η Μπόκα στον 21ο αιώνα, τα τρία τα κέρδισε με το δεύτερο παιχνίδι εκτός έδρας. Πρώτη κατάκτηση του 2000 μέσα στην Βραζιλία και στην έδρα της Παλμέιρας στην διαδικασία των πέναλτι. Τρία χρόνια μετά, με μία από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών έκανε πάρτι κόντρα στην Σάντος κερδίζοντας μέσα στο Μορουμπί με 3-1 (και συνολικό σκορ 5-1. Το 2007 στην επιστροφή του Ρικέλκμε αντίπαλος ήταν ξανά ομάδα από την Βραζιλία, η Γκρέμιο αυτή την φορά. Ο Ρικέλμε ήταν απλά ασταμάτητος, ο Σάχα δεν μπορούσε να κάνει τίποτα και η Μπόκα πάλι με δύο νίκες (3-0 στο Μπομπονέρα, 2-0 στο Πόρτο Αλέγκρε) έκανε το 3 στα 3 κόντρα στους Βραζιλιάνους.
Παράλληλα, άλλο ένα σημάδι πως η Μπόκα μπορεί να κατακτήσει το τρόπαιο είναι και τα δεδομένα που δημιούργησε ο πρώτος τελικός. Στο τρόπαιο του 2000 στον πρώτο τελικό που είχε διεξαχθεί στο Μπομπονέρα, η Μπόκα προηγήθηκε δύο φορές -όπως και τώρα με την Ρίβερ-1-0 και 2-1 πριν δεχτεί την ισοφάριση. Στην Βραζιλία το κλίμα ήταν πανηγυρικό τόσο από τους παίκτες της Παλμέιρας, όσο και από τους οπαδούς αλλά και τον Τύπο της χώρας. Κάτι αντίστοιχο φαίνεται πως βγαίνει και από το στρατόπεδο της Ρίβερ αν δει κανείς τον πανηγυρισμό του Γκαγιάρδο μετά το 2-2 του πρώτου αγώνα και τον τρόπο που το πανηγύρισε με τον κόσμο της ομάδας του.
Τέλος, όπως και η Παλμέιρας έτσι και η Ρίβερ θεωρεί τον εαυτό της φαβορί, ειδικά και λόγω των τελευταίων μεταξύ τους αναμετρήσεων. Από την πλευρά της η Μπόκα είναι διψασμένη για δόξα (με εξαίρεση τον Τέβες κανένας άλλος ποδοσφαιριστής της ομάδας έχει κατακτήσει το βαρύτιμο τρόπαιο με αυτή την φανέλα) και όλοι στο στρατόπεδο της ομάδας γνωρίζουν καλά ότι έχουν την ευκαιρία να γράψουν με χρυσά γράμματα τα ονόματά τους στην ιστορία του συλλόγου.
Το ποιος θα γράψει ιστορία θα το μάθουμε το βράδυ του Σαββάτου, αλλά το σίγουρο είναι ότι όλοι εμείς οι ποδοσφαιρόφιλοι ανά τον κόσμο θα απολαύσουμε για άλλη μια φορά το απόλυτο ντέρμπι, το Superclasico των Superclasico.
Ακολουθήστε το goalpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις