Συνεχίζει να “μαγεύει” στα 42 του ο Ηλίας Σολάκης

Τι κι αν είναι στα 42 του; Ο γνωστός στους Βολιώτες φιλάθλους από τη θητεία του στον Ολυμπιακό Βόλου Ηλίας Σολάκης δεν μπορεί να «σκοτώσει» τον ποδοσφαιριστή μέσα του και συνεχίζει να «μαγεύει» στις χαμηλές κατηγορίες.

Φέτος, λοιπόν, σημείωσε 31(!) γκολ στην α’ κατηγορία της ΕΠΣ Κοζάνης και αναδείχθηκε πρωταθλητής με…

…τον Μακεδονικό Φούφα, τον οποίο… πήρε από το χέρι και τον ανέβασε ουσιαστικά στην Γ’ Εθνική.

Δείγμα της «τρέλας» που έχει ακόμα για μπάλα. Δείγμα του πόσο δεν μπορεί να αποχωρηστεί τα γήπεδα. Όπως ακριβώς τα περιέγραψε στον ΣΠΟΡ FM 94,6 και τον Βαγγέλη Νεραντζιά. «Δεν κόβω την μπάλα κανενός νέου παιδιού, προς Θεού. Άμα δεν μπορώ να παίξω, εγώ είμαι ο πρώτος που θα πω δεν θέλω να… ξευτιλιστώ στο γήπεδο» είπε μεταξύ άλλων.

Αναλυτικά όσα είπε

«Πάνω από όλα κάνω την… τρέλα μου τώρα. Και επαγγελματικά όταν έπαιζα, το έκανα γιατί γεννήθηκα και μεγάλωσα γι’ αυτό, για το ποδόσφαιρο. Πέρσι έπαιζα πάλι στο τοπικό για ένα εξάμηνο στην Κοζάνη. Μου άρεσε κι αφού μου ήρθε νέα πρόταση από τον Μακεδονικό Φούφα, είπα ας έρθω να βοηθήσω την ομάδα. Ήταν μια όμορφη χρονιά, ένα ωραίο ταξίδι. Έχει το δικό του ενδιαφέρον το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Και είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που πετύχαμε τους στόχους μας.

Αν και είμαι στα 42, με θέλουν και του χρόνου. Μου λένε ‘Ηλία γιατί να μην μας βοηθήσεις και τη νέα σεζόν;’ Τα πόδια αντέχουν ακόμα, είμαι σε καλή κατάσταση, αλλά βρίσκομαι και σε ένα δίλλημα. Πολλοί φίλαθλοι στις εξέδρες μου λένε ‘σταμάτα, βαρεθήκαμε να σε βλέπουμε’! Άλλοι, πάλι, λένε ωραία πράγματα και μου δίνουν ακόμα μεγαλύτερη δύναμη.

Αν τελικά παίξω και του χρόνου ποδόσφαιρο, θα το κάνω πιο πολύ για να κρατιέμαι σε μια καλή κατάσταση και επειδή μου αρέσει πολύ αυτό που κάνω. Δεν κόβω το μέλλον κανενός νέου παιδιού, προς Θεού. Με θέλουν λόγω εμπειρίας για να αναδείξουμε μια σοβαρή ομάδα και του χρόνου στην Γ’ Εθνική.

Εγώ θέλω να δίνω το καλό παράδειγμα σε όλους. Με τη συνολική μου λειτουργία σε μια ομάδα, δεν κάνω σε κανέναν κακό. Δεν έχω απαιτήσεις για τίποτα. Αν είμαι καλός και μπορώ, παίζω, αν όχι, εγώ είμαι ο πρώτος που θα πω δεν θέλω να παίζω άλλο και να… ξευτιλίζομαι στο γήπεδο. Άμα δεν μπορώ, μόνος μου θα πω ότι τέλος και θα σταματήσω. Την τρέλα μου κάνω, δεν πάω για κάτι πλέον. Παίζω χωρίς άγχος, διασκεδάζω το ποδόσφαιρο, δεν έχω την πίεση που είχα ως επαγγελματίας παλιότερα».

Sport-FM