Βαρβέκης: «Προπόνηση με φίδια, αγώνες με άλογα!»

Μπορεί την πρώτη ομάδα της Νίκης που αγωνίστηκε στη Σούπερ Λιγκ να την ξεχάσουμε γρήγορα, όμως αυτή που θα μείνει ανεξίτηλη στις μνήμες και στις καρδιές των φίλων της ομάδας, είναι η Κ20 του συλλόγου. Οι Νέοι της Νίκης με πρωτομάστορα τον Παντελή Βαρβέκη κατέθεσαν ψυχή και σώμα στους αγωνιστικούς χώρους της κατηγορίας, κρατώντας ψηλά τη σημαία της Νίκης Βόλου και κάνοντας περήφανους τους φιλάθλους της ομάδας. Οι «20ρηδες» της βολιώτικης ομάδας πίνουν νερό στο όνομα του προπονητή τους και τον θεωρούν πατέρα της κυανόλευκης οικογένειας.

Ο πρώην τεχνικός της ομάδας Νέων της Νίκης άνοιξε την καρδιά του στο goalpost.gr μίλησε για τον φετινό άθλο της Κ20, που αναγνωρίστηκε από φίλους και αντιπάλους, ένας άθλος που προήλθε μέσα από αντίξοες συνθήκες και τραγελαφικές ιστορίες που ο Παντελής Βαρβέκης μας μετέφερε με κάθε λεπτομέρεια.

Του Γιώργου Αποστολακόπουλου

Η ανακοίνωση του νέου τεχνικού τιμ της Νίκης Βόλου δεν περιελάμβανε το όνομα του Παντελή Βαρβέκη και αυτό προκάλεσε την έκπληξη των φίλων της ομάδας. Ο ίδιος εξηγεί τους λόγους που δεν είναι στην ομάδα:
«Ο λόγος ήταν πως οι ποδοσφαιριστές της Κ20 είχαν προτάσεις από ομάδες υψηλού επιπέδου που δεν μπορούσαν να αρνηθούν για να παραμείνουν στη Νίκη. Οπότε δεν υπήρχε λόγος να συνεχίσω στο τεχνικό τιμ καθώς δεν υπήρχε ομάδα. Με τους ανθρώπους της Ερασιτεχνικής Νίκης έχουμε τις καλύτερες σχέσεις και δεν αποκλείεται στο μέλλον να συνεργαστούμε και πάλι».

Στο φετινό πρωτάθλημα των Νέων της Σούπερ Λιγκ η Νίκη Βόλου ήταν η ευχάριστη έκπληξη, όμως λίγοι γνώριζαν τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν παίκτες, προπονητής και όλοι όσοι ήταν γύρω από την ομάδα των 20ρηδων. Όταν άλλες ομάδες της κατηγορίας είχαν ολοκληρώσει την προετοιμασία τους σε αθλητικά κέντρα εφάμιλλα αυτών που προετοιμάζονται οι πρώτες ομάδες, οι «μικροί» της βολιώτικης ομάδας δεν είχαν κάνει ούτε προπόνηση. Ένα πρωϊνό το τηλέφωνο του Παντελή Βαρβέκη χτύπησε: “Σε τρεις μέρες δίνεις φιλικό με την πρώτη ομάδα στα Χάνια!”.
«Φυσικά τα έχασα. Σε τρεις μέρες δεν προλάβαινα να μαζέψω ούτε τους παίκτες. Έτσι κι αλλιώς ήμουν των ειδικών αποστολών, μάζεψα 16 ποδοσφαιριστές και ανεβήκαμε Χάνια. Μαζί μας αγωνίστηκε και ο Προκοπένκο. Απορώ γιατί δεν κράτησαν αυτόν τον ποδοσφαιριστή. Σκέτος διάολος. Στο ημίχρονο με πλησίασε ο Μπατίστα και με ρώτησε ποια είναι η ομάδα Νέων και ποια η πρώτη…»

Για τις συνθήκες προετοιμασίας
«Το ότι δεν είχαμε γήπεδο για να προετοιμαζόμαστε το ήξεραν όλοι, ακόμη και οι αντίπαλοί μας. Το καθημερινό μας άγχος ήταν πού θα κάνουμε προπόνηση. Απίστευτα χιλιόμετρα κάθε μέρα για να βρούμε ένα υποτυπώδη αγωνιστικό χώρο για να προπονηθούμε».

Οι περιπέτειες των προπονήσεων τα φίδια, οι αράχνες και τα άλογα…
«Για να καταλάβεις τις δυσκολίες θα σου πω μία δύο ιστορίες που μπορεί τώρα να γελάσουμε αλλά όταν συνέβαιναν σου καταρράκωναν την ψυχολογία. Ίσως βέβαια μας πείσμωναν και μας έδεναν περισσότερο.

Πριν λίγο καιρό χρειάστηκε να πάμε στη Χλόη για προπόνηση. Το γήπεδο σε πολύ άσχημη κατάσταση. Ο μισός αγωνιστικός χώρος είχε περίπου 20 εκ. χόρτο και το άλλο μισό 5 εκ. Εκεί που τα παιδιά ήταν κάτω και έκαναν διατάσεις, βλέπω τον Γεωργατζή να σηκώνεται και να λέει: “Φίδι!”. Τον βλέπω εκνευρισμένο να βρίζει και από το θυμό του παίρνει φόρα και ρίχνει ένα σουτ το φίδι που έφτασε μέχρι το δρόμο. Το φίδι έσκασε μπροστά σε έναν περαστικό που κατατρόμαξε. Πραγματικά σ’ αυτά τα γήπεδα είδαμε ζώα που δεν είχαμε ξαναδεί. Αράχνες μεγέθους παλάμης, σαρανταποδαρούσες σαν φίδια…

Κινδυνεύσαμε να πάμε αυτόφωρο για να προπονηθούμε. Αναγκαστήκαμε να κόψουμε σίτες με πένσα ώστε να μπούμε σε γήπεδο για να κάνουμε μία ώρα προπόνηση. Οι παίκτες μου έκαναν και τους τσιλιαδόρους…

Οι μετακινήσεις σ’ αυτά τα γήπεδα γινόταν συνήθως με τρία αυτοκίνητα. Σκέψου τώρα αυτοκίνητο με οκτώ άτομα μέσα, με μπάλες, κώνους. Κάθε προπόνηση και μία περιπέτεια!

Πέρυσι στον αγώνα με τον Πιερικό στην Κερασιά, χρειάστηκε να απομακρύνουμε δύο άλογα από τον αγωνιστικό χώρο! Και να ήταν μόνο αυτό… Τα περιττώματα από τα άλογα που ήταν σκόρπια στο γήπεδο ανέλαβαν να τα καθαρίσουν οι παίκτες “κομάντος” της ομάδας. Ο διαιτητής όταν είδε το γήπεδο πίστευε πως ήρθε σε λάθος γήπεδο. Ούτε γραμμές υπήρχαν, τα δίχτυα σκισμένα. Το πώς τον πείσαμε να γίνει το παιχνίδι μόνο εμείς το ξέρουμε…»

«Πολιτισμικό σοκ για τους παίκτες μου τα εκτός έδρας παιχνίδια»
«Στα εκτός έδρας παιχνίδια της ομάδας, οι ποδοσφαιριστές μου πάθαιναν ένα πολιτισμικό σοκ. Από το απόλυτο τίποτα, στην απόλυτη χλιδή. Όταν πήγαμε να παίξουμε με τον Ολυμπιακό Π. και η υπεύθυνη μας ξενάγησε στις εγκαταστάσεις του Ρέντη, είχαμε μουδιάσει. Είχαμε χάσει πριν πατήσουμε χορτάρι… Γήπεδα, γυμναστήρια, πισίνες, εστιατόρια, παράδεισος για έναν ποδοσφαιριστή.
Έβαζα τα παιδιά να πατάνε το γήπεδο δύο ώρες πριν ώστε να συνηθίσουν το χαλί… Βέβαια, αυτό τους πείσμωνε και τους έκανε να σκυλιάζουν στον αγώνα. Γι’ αυτό σε όλους τους αγώνες παίρναμε τα εύσημα από τους αντιπάλους. Ήταν ενήμεροι για τις συνθήκες που προετοιμαζόμασταν και αυτό που έβλεπαν στον αγωνιστικό χώρο τους προκαλούσε μεγάλη εντύπωση. Μάλιστα, ο προπονητής του Ολυμπιακού μου είχε πει πως γίνεται οι δικοί σου να τρέχουν όσο οι δικοί μου, όταν οι παίκτες μου έχουν κάνει προετοιμασία εφάμιλλη της πρώτης ομάδας του Ολυμπιακού;
Και δεν ήταν μόνο οι εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού. Ατρόμητος, Ξάνθη, Παναιτωλικός ακόμα και τα Γιάννινα ρίχνουν πολύ μεγάλο βάρος στις Ακαδημίες και στις υποδομές».

«Μπορούσαμε μέχρι και τετράδα»
«Η ομάδα είχε βρει ρυθμό και αυτοπεποίθηση και πιστεύω πως θα μπορούσαμε να χτυπήσουμε ακόμα και τετράδα. Οι παίκτες μου ανυπομονούσαν να αγωνιστούν κόντρα στον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ στην έδρα μας. Μου έλεγαν: “θα τους νικήσουμε κόουτς, θα τους νικήσουμε!” Δυστυχώς οι εξελίξεις μας πρόλαβαν. Όταν μας ανακοινώθηκε πως δεν θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, δεν θέλαμε να το πιστέψουμε. Αργήσαμε να το συνειδητοποιήσουμε».

Το παράπονο για τον κόσμο
«Δυστυχώς δεν νιώσαμε στα Κανάλια πως παίζαμε εντός έδρας. Είτε εκτός, είτε εντός για μας ήταν το ίδιο. Η απόσταση αποτελούσε ανασταλτικό παράγοντα για τον κόσμο να έρθει να χειροκροτήσει αυτά τα παιδιά, όμως το έχω παράπονο. Ήθελαν τα παιδιά την συμπαράσταση του κόσμου».

Για τη μεταγραφή του Αργύρη στη Βέρντερ Βρέμης

«Έκανε την καλύτερη επιλογή. Είχε προτάσεις από τρεις ομάδες της Σούπερ Λιγκ όμως ήρθε η πρόκληση της Βέρντερ και την άρπαξε από τα μαλλιά. Τον Αργύρη τον παρακολουθούσανε άνθρωποι της γερμανικής ομάδας εδώ και αρκετό καιρό. Ακόμα και στις προπονήσεις. Στη Βρέμη ο Άγγελος πήγε για να δοκιμαστεί, έπεισε και υπέγραψε συμβόλαιο με την Βέρντερ. Είμαι σίγουρος πως δεν θα αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη. Άλλωστε πιστεύω πως του ταιριάζει πάρα πολύ το γερμανικό πρωτάθλημα».

Για τον Μέτσε

«Ο Μέτσε είναι ένας ποδοσφαιριστής για τον οποίο θα ασχολούμαστε και θα ασχολούνται οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου τα επόμενα χρόνια. Η ποιότητά του είναι αδιαμφισβήτητη και είμαι βέβαιος πως θα αφήσει εποχή. Δεν αναφέρομαι μόνο για το ελληνικό. Τον Μέτσε θα ήθελα να τον δω σ’ ένα προηγμένο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Έχει προτάσεις από ελληνικές ομάδες και πιστεύω πως όπου και να πάει θα ξεχωρίσει και θα διακριθεί. Για να καταλάβεις την άποψή μου για τον ποδοσφαιριστή, σ’ ένα ματς του πρωταθλήματος Νέων της Σούπερ Λιγκ πέρασε με μοναδική ενέργεια τρεις παίκτες, τον φώναξα από τον πάγκο να έρθει κοντά μου και του είπα: “Θα σε βγάλω έξω, τα είδα όλα σήμερα. Τι άλλο να κάνεις πλέον…”».

Για τον Πέτση

«Τον Πέτση τον είχα και στον Ολυμπιακό Βόλου και είχα την τιμή να τον έχω και στη Νίκη. Όπως στο λέω, είχα την τιμή. Ο ποδοσφαιριστής είναι μόλις 17 και είχε θέση σ’ αυτή την φετινή, πολύ ποιοτική, Κ20 της Νίκης. Κάποια στιγμή κάλεσα τους γονείς του και τον ίδιο και τους είπα πως στον ποδοσφαιριστή βλέπω μέλλον. Βέβαια το ταλέντο σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν αρκεί. Θέλει θυσίες. Ο παίκτης μου είπε πως ήταν έτοιμος να υποστεί τις θυσίες του επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Διατροφή, γυμναστήρια, καλή εξωγηπεδική ζωή. Την εξέλιξη τη βλέπουμε.

Τον Πέτση τον παρακολουθούσαν στενά άνθρωποι γερμανικής ομάδας. Για να καταλάβετε πως δουλεύουν στο εξωτερικό θα σας πω ένα περιστατικό: Για να δουν από κοντά τον ποδοσφαιριστή τρεις υπεύθυνοι του τμήματος σκάουτινγκ μίας γερμανικής ομάδας, της Φράιμπουργκ αν δεν κάνω λάθος, ταξίδεψαν στην Ελλάδα για να δουν τον παίκτη αγωνιζόμενο. Το πρώτο πολιτισμικό σοκ το έπαθαν όταν ξεκίνησαν από το Βόλο να έρθουν στα Κανάλια. Έμειναν “κάγκελο” με τον δρόμο και την επικινδυνότητά του. Όταν είδαν το γήπεδο από κοντά έπαθαν το δεύτερο σοκ. Ο ένας κατέγραφε τις σημειώσεις του καθισμένος στο ύψος του κέντρου του γηπέδου, ο άλλος είχε ανέβει στο βουνό για να έχει διαφορετική και πιο συνολική εικόνα και ο άλλος είχε ανέβει σ’ ένα δέντρο!
Θυμάμαι πως όταν ρώτησαν ποιος είναι ο προπονητής και τους είπα εγώ και μετά ρωτήσανε ποιος είναι ο γυμναστής και τους είπα πάλι εγώ και ξαναρωτήσανε ποιος είναι ο φυσιοθεραπευτής και τους ξαναείπα εγώ, είχαν γουρλώσει τα μάτια τους, προτείνοντάς μου μεταξύ σοβαρού και αστείου να πάω μαζί τους στη Γερμανία αφού είμαι τέτοιο πολυεργαλείο…

Η μετακίνηση του Πέτση στον Ολυμπιακό Πειραιώς θα του δώσει όλες τις προϋποθέσεις να ανοίξει τα φτερά του και να ξεδιπλώσει το ταλέντο του. Εκεί το μόνο που θα έχει να σκέφτεται είναι το ποδόσφαιρο. Τα υπόλοιπα θέματα είναι λυμένα. Το επίπεδο στις εγκαταστάσεις του Ρέντη είναι χωρίς υπερβολή τσάμπιονς λιγκ».

Για τους υπόλοιπους παίκτες της ομάδας του

«Χαίρομαι που όλοι οι παίκτες αυτής της ομάδας έχουν βρει ποδοσφαιρική στέγη και οι περισσότεροι έχουν κάνει το παραπάνω βήμα στην καριέρα τους. Πιστεύω πως στις νέες τους ομάδες θα ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους και θα βγάλουν την αγάπη τους για το ποδόσφαιρο στον αγωνιστικό χώρο. Γιατί τονίζω πως αυτά τα παιδιά ζουν για το ποδόσφαιρο. Με όλους ήμασταν και θα είμαστε οικογένεια. Τα προβλήματα μας έδεσαν ακόμη περισσότερο. Κρατώ επαφή με όλους και θα χαρώ πολύ κάποια στιγμή να έχω και πάλι την τιμή να συνεργαστώ μαζί τους. Τους εύχομαι να βρουν τις συνθήκες ώστε να συνεχίσουν να αγαπούν το ποδόσφαιρο».

Γιώργος Αποστολακόπουλος