Ερωτήματα που απευθύνονται, κυρίως, προς τον Ράτκο Ντόστανιτς δημοσιεύει ο Θοδωρής Σκύφτας μέσω προσωπικής δήλωσης που απέστειλε στα Μ.Μ.Ε.. Ο επί χρόνια βοηθός του Σέρβου τεχνικού μιλά για αποπαίδια και ψυχοπαίδια και για αποφάσεις που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην τελική έκβαση της προσπάθειας για άνοδο στη Football League.
Η επιστολή:
“Δάσκαλε, γιατί κάναμε πάλι πίσω; Γιατί υποκύψαμε στις ορέξεις του εγώ; Γιατί να υπάρχουν αποπαίδια και ψυχοπαίδια; Γιατί στις νίκες είχαμε το εγώ, ενώ στις ήττες έφταιγαν όλοι οι άλλοι;
Ωραία τα μεγάλα λόγια, αλλά οι συμπεριφορές δείχνουν την αλήθεια.
Υπάρχει μία θανατηφόρα λέξη που έχει σκοτώσει χιλιάδες αφέλειες: εμπιστοσύνη.
Το πιο ακριβό πράγμα στον κόσμο χρειάζεται χρόνια, για να αποκτηθεί, δευτερόλεπτα, για να χαθεί.
Γιατί, δάσκαλε, κάναμε πίσω στα τόσα “ναι” που είπες και έγιναν μετά “όχι”; Ο κόσμος βαρέθηκε, πήρε χαμπάρι τι γινόταν και γύρισε την πλάτη. Εμείς βλέπαμε φαντάσματα , αντί να ειπωθεί η αλήθεια. Καταργήσαμε κάθε έννοια της αλήθειας για έναν εγωισμό, για μία έπαρση.
Γιατί, δάσκαλε, κάναμε πίσω στο θέμα του Χρήστου Τζιώρα; Γιατί έπρεπε να ικανοποιήσουμε την επιθυμία του ενός; Αν ήταν ο Χρήστος Τζιώρας στην ομάδα θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα.
Γιατί όμως στη συνέχεια, ενώ απαίτησες, χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι, να πάρουμε τον Βαγγέλη Μάντζιο, μία ηγετική μορφή, υποκύψαμε πάλι στον φόβο του ενός μήπως χάσει την παντοδυναμία του εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου;
Γιατί κάναμε πίσω στο θέμα του Αλέκου Αναστασίου, για να ικανοποιήσουμε ένα άλλο ψυχοπαίδι, λες και είχαμε τον Πρίγιοβιτς και δεν το ξέραμε; Ο Αλέκος ήταν ένας παίκτης που πονούσε τη φανέλα και έφυγε με βαριά καρδιά και κλαίγοντας.
Γιατί κάναμε πίσω, δάσκαλε, στο θέμα του Άγγελου Βέρτζου, και το αρχικό “ναι” έγινε “όχι”; Για να διευκολύνουμε τον ερχομό στην ομάδα του “Πέπε των Βαλκανίων”, ένα άλλο ψυχοπαίδι;
Γιατί κάναμε πίσω στο θέμα του Αποστόλη Τσιώλη; Ένα παιδί που έδειξε ότι είχε ηγετικές ικανότητες κι εμείς τον κατατροπώσαμε; Ένα παιχνίδι έπαιξε βασικός και έδειξε τις δυνατότητές του. Εμείς από τότε, αντί να τον βοηθήσουμε του κόψαμε τα φτερά, για να ικανοποιήσουμε το εγώ του ενός;
Γιατί κάναμε πίσω στο βαρύ πειθαρχικό παράπτωμα που έγινε στ’ αποδυτήρια μετά από επίθεση που δέχθηκε ο Κώστας Παπαδόπουλος από το ψυχοπαίδι; Γιατί το πνίξαμε, ενώ έγινε παρουσία πολλών ατόμων στ’ αποδυτήρια;
Ο οργανισμός της Νίκης ήταν άρρωστος. Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που έκαναν υπομονή και έδειξαν μεγάλη αντοχή, πνίγοντας ο καθένας τον εγωισμό του. Έγιναν σκλάβοι από υπηρέτες της ομάδας και δε μιλούσαν για το καλό της.
Πιο πιθανό είναι τα βουνά ν’ αλλάξουν θέση παρά το ψυχοπαίδι χαρακτήρα.
Τον Χριστό τον πρόδωσε ο μαθητής του για 30 αργύρια. Τώρα αντιστράφηκαν οι ρόλοι.
Υ.Γ. 1: Η Νίκη Βόλου είναι ευλογία και κατάρα μαζί. Αυτά τα λόγια μου τα είπε και ο Γιώργος Βαλαχής και ο Μίκι Τσίρκοβιτς, όταν τον έφερα πριν από 24 χρόνια στη Νίκη Βόλου. Συνεργάστηκα από παλιά με τη Νίκη και ποτέ δε θα έκανα κάτι εναντίον αυτής της ομάδας. Πιστεύω ότι εγώ θα μπορώ να μπαίνω, αν το επιθυμώ, στο Παντελής Μαγουλάς και το Πανθεσσαλικό, αλλά κάποιοι δε θα μπορούν να περνάνε ούτε απέξω.
Υ.Γ. 2: Το στόμα και τα μάτια δεν μπορεί να μου το βουλώσει κανείς. Μόνο ο Θεός.
Υ.Γ.3: Επειδή ειπώθηκε ότι δεν έκανα σωστά τη μετάφραση και ότι δε μεταφέρονταν, όπως πρέπει, οι οδηγίες στους παίκτες, στις τόσες επιτυχίες που είχαμε ήμουν καλός μεταφραστής; Στο ματς με την Ξάνθη στο Κύπελλο, που κερδίσαμε μία ομάδα Α’ Εθνικής μετέφερα σωστά τις οδηγίες; Αλλά ξεχνάμε ότι κι εκεί με το που έβαλε το γκολ ο Χρήστος Τζιώρας μόνο που δεν έβαλε τα κλάματα το ψυχοπαίδι και αναρωτιόταν “γιατί αυτός κι όχι εγώ;”
Με εκτίμηση,
Θεόδωρος Σκύφτας”
Ακολουθήστε το goalpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις