Η ομάδα του Γκουαρδιόλα τα βρήκε σκούρα απέναντι στην εξαιρετική Ίντερ, αλλά μια γκολάρα του Ρόδρι ήταν αρκετή (1-0) για να τη στέψει πρωταθλήτρια.
Η Μάντσεστερ Σίτι έγραψε ιστορία! Η ομάδα του Πεπ Γκουαρδιόλα τα βρήκε σκούρα απέναντι στην εξαιρετική Ίντερ, έχασε νωρίς για άλλον έναν τελικό τον Ντε Μπρόινε αλλά χάρη στη γκολάρα του Ρόδρι κατέκτησε το πρώτο Champions League της ιστορίας της!
Τρομερό ματς από τους ψυχωμένους νερατζούρι, που είχαν δοκάρι μετά το προβάδισμα των σίτιζενς και αδιανόητη χαμένη ευκαιρία με τον Λουκάκου για να το στείλουν στην παράταση!
Δεύτερη… πόλη μετά το Μιλάνο το Μάντσεστερ με δύο ομάδες που κατακτάνε Champions League (Σίτι και Γιουνάιτεντ), με την ομαδάρα του Πεπ Γκουαρδιόλα να πετυχαίνει το ιστορικό τρεμπλ και να αφήνει με το «αχ» τους παίκτες του Σιμόνε Ιντζάγκι!
Ο Γκουαρδιόλα έγινε ο 6ος προπονητής που με δύο διαφορετικές ομάδες κατακτά το βαρύτιμο τρόπαιο, αφού το έχει σηκώσει και με την Μπαρτσελόνα. Τρίτη κατάκτηση στην καριέρα του, πρώτη μετά από 12 χρόνια.
Στο μυαλό του κόουτς
Με το γνωστό 3-2-4-1 κατέβασε τη Μάντσεστερ Σίτι ο Πεπ Γκουαρδιόλα, αφήνοντας όμως στον πάγκο τον Γουόκερ. Στην εστία βρέθηκε ο Έντερσον και οι Ντίας, Ακάντζι, Άκε στην τριάδα των στόπερ. Στόουνς, Ρόδρι τα δύο χαφ, με τους Μπερνάρντο Σίλβα, Γκιντογκάν, Ντε Μπρόινε, Γκρίλις μπροστά τους και τον Χάαλαντ στην κορυφή της επίθεσης.
Με το κλασικό 3-5-2 παρέταξε την Ίντερ ο Σιμόνε Ιντζάγκι από την άλλη, επιλέγοντας βασικό τον Μπρόζοβιτς αντί του Μκιταριάν που είχε λιγοστές προπονήσεις. Στο τέρμα ο Ονάνα και οι Νταρμιάν, Ατσέρμπι, Μπαστόνι στα στόπερ. Οι Ντάμφρις, Ντιμάρκο τα φουλ-μπακ, με την τριάδα του άξονα να αποτελείται από τους Μπαρέλα, Μπρόζοβιτς, Τσαλχάνογλου. Το… γνωστό δίδυμο με Λαουτάρο Μαρτίνες και Τζέκο στην επίθεση.
Βραχυκύκλωμα…
Πριν από την σέντρα του τελικού υπήρχε ένα και μόνο ερώτημα. Πόσο ανταγωνιστική θα είναι η Ίντερ; Θα καταφέρει να κοιτάξει στα μάτια το απόλυτο φαβορί;
Η απάντηση δόθηκε με μία φράση που ξέρουν καλά στο νησί: «Βeen there. Done that». Οι Ιταλοί έδειχναν στο γήπεδο πως είχαν ξαναβρεθεί σε τέτοια φάση, ήξεραν πως να διαχειριστούν το βάρος και τις ειδικές συνθήκες ενός τελικού, απέναντι σε έναν αντίπαλο που έδειχνε έξω από τα νερά του.
Ο Ιντσάγκι επέλεξε μία θαρραλέα αντιμετώπιση για να βραχυκυκλώσει την γαλάζια μηχανή. Πρέσινγκ ψηλά με πολλούς παίκτες, δύναμη σε κάθε προσωπική μονομαχία, ένταση στα μαρκαρίσματα και προσπάθεια για κλεψίματα σε κάθε μέρος του γηπέδου.
Η μοναδική φορά που οι αμυντικοί της Ίντερ αμύνθηκαν με… πισωπεταλιές παραλίγο να το πληρώσουν. Ο Μπερνάρντο Σίλβα έβαλε όλη την αντίπαλη άμυνα μέσα στην περιοχή, όμως το περίτεχνο αριστερό του πλασέ έφυγε ελάχιστα άουτ.
Την νευρικότητα την διέκρινες σε κάθε κίνηση των Άγγλων. Στα ανοιχτά κοντρόλ. Στα εύκολα λάθη. Στην έλλειψη ρίσκων στις πάσες. Στην έντονη ανησυχία του μονίμως όρθιου Πεπ.
Για παράδειγμα, ένα απρόσεχτο κοντρόλ του αφηρημένου Στόουνς, μετά από πάσα του Έντερσον, έδωσε πιάτο την ανοιχτή εστία στον Μπαρέλα, όμως εκείνος από 40 μέτρα σημάδεψε πολύ άστοχα (26’).
Εφιάλτης που ζωντάνεψε ξανά…
Η Ίντερ είχε πάρει όλη την ενέργεια του ματς, είχε πάει το ματς εκεί που ήθελε. Με μεγάλη πυκνότητα πίσω, είχε κλείσει όλες τις γραμμές πάσας προς τον Χάαλαντ, που έπρεπε να περάσουν 27 λεπτά για να κάνει αισθητή την παρουσία του.
Ο Νορβηγός εφόρμησε σαν… τανκ μετά από κάθετη του Ρόδρι και εκτέλεσε διαγώνια με το αριστερό (27’), όμως ο Ονάνα με το τεράστιο κορμί του έκρυψε την εστία.
Και κάπου εκεί τα φαντάσματα από τον χαμένο τελικό του 2021 ξύπνησαν ξανά στους πολίτες. Όπως και στον τελικό με την Τσέλσι, έτσι και τώρα ο Κέβιν Ντε Μπρόινε λαβώθηκε και έγινε αναγκαστική αλλαγή (36’), σε μία εξέλιξη που βραχυκύκλωσε ακόμα περισσότερο τους Άγγλους. Μέχρι να βγει το ημίχρονο, το μόνο που συνέβη ήταν ένα άστοχο μακρινό σουτ του Ακάνζι (45’) δείγμα της δυσκολίας να δημιουργηθούν ορθολογικές φάσεις. Το ημίχρονο έληξε 0-0, όμως στην πραγματικότητα είχε νικητή: την Ίντερ.
Οι Ιταλοί είχαν βγάλει αβρόχοις ποσί το πρώτο μέρος, φύτρωσαν τον σπόρο της αμφιβολίας στο αγγλικό μυαλό και είχαν πάει τον τελικό, εκεί όπου υπερείχαν: στην αναχαίτιση.
«Ξύλο» και… από μηχανής Θεός!
Αν το ματς είχε στραβώσει μία φορά στο πρώτο μέρος για την Μάντσεστερ Σίτι, στην επανάληψη στράβωσε… πέντε. Κι αυτό γιατί άρχισαν να πέφτουν οι πρώτες γερές κλωτσιές, ο τελικός πήγε στα σκληρά μαρκαρίσματα, τις αψιμαχίες, τα νεύρα. Κι αυτό πάντα ευνοεί την ομάδα με την λιγότερη ατομική ποιότητα.
Οι Άγγλοι άρχισαν να χάνουν ακόμα περισσότερο το μυαλό τους και λίγο έλειψε να προσφέρουν το γκολ στο πιάτο. Από ένα εύκολο γύρισμα του Μπερνάρντο Σίλβα προς τα πίσω, ο Ακάνζι με τον Έντερσον λησμόνησαν να κινηθούν προς την μπάλα, με αποτέλεσμα ο Λαουτάρο να βγάλει καθαρό τετ-α-τετ.
Ωστόσο, ο Αργεντινός προτίμησε να εκτελέσει από δύσκολη γωνία και όχι να «σπάσει» στον Λουκάκου, με τον Έντερσον να γλιτώνει το γκολ (57’) στην πιο καθαρή ευκαιρία του τελικού, σε μία φάση που ο Γκουαρντιόλα είχε γονατίσει στο χορτάρι, περιμένοντας να επέλθει το μοιραίο!
Λυτρωτής Ρόδρι…
Είχαν περάσει 68 λεπτά αμυντικής τελειότητας για την Ίντερ, δίχως η Μάντσεστερ Σίτι να χτίσει ούτε μία επίθεση από αυτές που ξέρει. Θα ήταν παρά φύσει να τελειώσει το ματς μία τέτοια. Οι παίκτες του Γκουαρντιόλα έχτισαν με υπομονή μία φάση που έβγαλε τον Μπερνάρντο Σίλβα βαθιά σε θέση έξω δεξιά, εκείνος έκοψε στο σημείο του πέναλτι και ο αμαρκάριστος Ρόδρι με τέλειο πλασέ από το ύψος της περιοχής άφησε όρθιο τον Ονάνα για το 1-0 (68’).
Θα περίμενε κανείς το γκολ να απελευθερώσει πνευματικά τους Άγγλους, όμως για πολλοστή φορά λίγο έλειψε να σκοράρουν αυτοί για λογαριασμό των Ιταλών. Ο πιο κοντός παίκτης του γηπέδου (Ντιμάρκο) βρέθηκε σε ρόλο σέντερ-φορ, έπιασε αμαρκάριστος στην ψηλοκρεμαστή κεφαλιά, όμως για καλή τύχη των Άγγλων, η μπάλα πήγε στο οριζόντιο δοκάρι (71’).
Με την Ίντερ να παίρνει όλο και περισσότερα ρίσκα, ο Φόντεν με ένα σλάλομ είχε την ευκαιρία να τελειώσει τον τελικό, όμως ο Ονάνα με σπουδαία επέμβαση κράτησε το 1-0 (77’).
Και κάπου εκεί, αρχίζει το μαρτύριο της σταγόνας. Η Ίντερ έβαλε τους πολίτες μέσα στα καρέ τους, όμως το γκολ της ισοφάρισης δεν ήρθε ποτέ. Ο αμαρκάριστος Λουκάκου από το ύψος της μικρής περιοχής κατάφερε να σημάδεψε τον Έντερσον σε απίθανη ευκαιρία (89’), μέχρι να έρθει το τελευταίο σφύριγμα ο Λουκάκου και ο Μπαρέλα είχαν δύο ακόμα ευκαιρίες για να στείλουν τον τελικό στην παράταση.
Για να έρθει αυτό το πρώτο ευρωπαϊκό που η Σίτι κυνηγούσε τόσα χρόνια, έπρεπε να υποφέρει, όσο ποτέ άλλοτε φέτος. Το πήρε όμως και η ιστορία έγραψε και δεν αλλάζει.
ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ ΣΙΤΙ (3-2-4-1): Έντερσον – Ακάνζι, Ρουμπέν Ντίας, Ακέ – Στόουνς (82’ Γουόκερ), Ρόδρι – Μπερνάρντο Σίλβα, Ντε Μπρόινε (36’ Φόντεν), Γκιντογάν, Γκρίλις – Χάαλαντ.
ΙΝΤΕΡ (3-5-2): Ονάνα – Ντάρμιαν (84’ Ντ’ Αμπρόσιο), Ατσέρμπι, Μπαστόνι (76’ Γκόσενς) – Ντάμφρις (76’ Μπελανόβα), Μπρόζοβιτς, Τσαλχάνογλου (84’ Μχιταριάν), Μπαρέλα, Ντιμάρκο – Τζέκο, Λαουτάρο Μαρτίνες.
Ακολουθήστε το goalpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
